Φτάνει πια με τη δυσοσμία: Δε θα ζούμε άλλο σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας!Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Φτάνει πια με τη δυσοσμία: Δε θα ζούμε άλλο σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας!

Ζούμε στο 2025, κι όμως, στον Κορδελιό, στον Εύοσμο, στα Διαβατά, σε όλο τον δυτικό άξονα της Θεσσαλονίκης, αναγκαζόμαστε να ζούμε με κλειστά παράθυρα. Όχι για το κρύο ή τη ζέστη. Αλλά για να μη μας πνίξει η αποπνικτική, χημική, βρώμα που σκεπάζει τις γειτονιές μας. Μια δυσοσμία που έρχεται όχι από τη φύση, αλλά από τις ανθρώπινες δραστηριότητες βιομηχανικών μονάδων — και όλοι ξέρουμε ποιες είναι αυτές.

Και όσο εμείς εισπνέουμε καθημερινά ένα κοκτέιλ πτητικών ουσιών και τοξικών αερίων, άλλες περιοχές της πόλης απολαμβάνουν καθαρό αέρα, πράσινο και ποιότητα ζωής. Γιατί εμείς να είμαστε οι “συνήθεις ύποπτοι”; Γιατί τα παιδιά μας να μεγαλώνουν με άσθμα, αλλεργίες και ανασφάλεια για το αύριο;

Αρκετά με τη σιωπή. Αρκετά με τις “επιτροπές”, τις “μελέτες” και τα “σχέδια βελτίωσης”.

Οι κάτοικοι της Δυτικής Θεσσαλονίκης δεν είμαστε στατιστικά δεδομένα. Είμαστε άνθρωποι. Έχουμε δικαίωμα στον καθαρό αέρα όπως όλοι. Κάθε φορά που πέφτει η νύχτα και πνιγόμαστε στις αναθυμιάσεις, είναι άλλη μία παραβίαση αυτού του δικαιώματος.

Μας λένε «δεν είναι επικίνδυνο». Τότε γιατί δεν μυρίζει έτσι και στην Καλαμαριά; Στην Τούμπα; Στην Ανάληψη; Μας λένε ότι «παρακολουθούν την κατάσταση». Παρακολουθούν τι ακριβώς; Τη σταδιακή υποβάθμιση της ζωής μας;

Ήρθε η ώρα για μαζική, συλλογική, συνειδητή κινητοποίηση.

🔹 Να ενωθούμε ξανά στις πλατείες, στις λαϊκές συνελεύσεις, στους δρόμους.
🔹 Να απαιτήσουμε δημόσια και διαφανή στοιχεία για την ποιότητα του αέρα σε πραγματικό χρόνο.
🔹 Να διεκδικήσουμε την άμεση απομάκρυνση των πιο επιβαρυντικών δραστηριοτήτων από κοντά σε κατοικημένες περιοχές.
🔹 Να απαιτήσουμε επανασχεδιασμό της αστικής πολιτικής με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Η ζωή μας δεν μπαίνει σε αναμονή. Ούτε σε κανένα “περιβαλλοντικό ισοζύγιο”.

Ο αγώνας μας είναι δίκαιος. Και θα γίνει νικηφόρος, όσο συνεχίσουμε να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Γιατί αυτό που διεκδικούμε, δεν είναι κάτι παραπάνω από το αυτονόητο: να μπορούμε να πάρουμε μια ανάσα χωρίς να φοβόμαστε.

Αν δεν το κάνουμε εμείς — κανείς δεν θα το κάνει για εμάς.
Για τα παιδιά μας. Για εμάς. Για τον αέρα που μας αξίζει.

Αναπνοή Καθαρού Αέρα – Όχι αύριο. Τώρα.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω

thecitysos.gr