Προσδοκίες και ματαιώσεις. Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης/ Ηχητικό

Οι προσδοκίες είναι ένα από τα πιο περίπλοκα συναισθηματικά παιχνίδια που παίζουμε με τον εαυτό μας. Πάντα προσμένουμε κάτι καλύτερο, είτε σε προσωπικό, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Είναι η ελπίδα για ένα μέλλον που φαντάζει πιο φωτεινό από το παρόν, και συχνά γίνεται το κίνητρο για να συνεχίσουμε, να προσπαθούμε, να μην εγκαταλείπουμε. Παρ’ όλα αυτά, οι προσδοκίες μπορεί να γίνουν παγίδα. Όταν χτίζονται σε θεμέλια που δεν είναι σταθερά, ή βασίζονται υπερβολικά σε εξωτερικούς παράγοντες, τότε συχνά οδηγούν στη ματαίωση.

Η ματαίωση είναι ένα συναίσθημα βαρύ και δύσκολο. Προέρχεται συνήθως από τη σύγκρουση μεταξύ αυτού που περιμέναμε και αυτού που τελικά συνέβη. Είναι σαν να βλέπεις το κάστρο που έχτισες με τόση προσοχή να καταρρέει μπροστά στα μάτια σου, χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι για να το σταματήσεις. Και το πιο επώδυνο είναι ότι πολλές φορές, η ματαίωση δεν έρχεται από τους άλλους, αλλά από τον ίδιο μας τον εαυτό. Οι υπερβολικές ή μη ρεαλιστικές προσδοκίες είναι αυτές που μας απογοητεύουν περισσότερο.

Όμως, η ματαίωση μπορεί να είναι και χρήσιμη. Αν τη δούμε σαν ευκαιρία, μπορεί να μας βοηθήσει να επαναξιολογήσουμε τις προσδοκίες μας, να σκεφτούμε τι πραγματικά θέλουμε και να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητές μας. Μπορεί να μας υπενθυμίσει ότι δεν έχουμε πάντα τον έλεγχο των καταστάσεων, και ότι η ευτυχία δεν εξαρτάται πάντα από το αν τα πράγματα θα πάνε όπως τα είχαμε σχεδιάσει.

Τελικά, ίσως το κλειδί είναι να μην αφήνουμε τις προσδοκίες να καθορίζουν τη ζωή μας απόλυτα. Να μαθαίνουμε να αγκαλιάζουμε το απρόβλεπτο, να δεχόμαστε τη ματαίωση ως κομμάτι της διαδρομής και να συνεχίζουμε με μεγαλύτερη σοφία. Έτσι, οι προσδοκίες μας δεν θα είναι πια παγίδα, αλλά μονοπάτι προς μια πιο ισορροπημένη ζωή.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω

Το νερό στη Νέα Τρίγλια είναι μολυσμένο με αρσενικό , τουλάχιστον από την αρχή του 2023 μέχρι και σήμερα !

Εγκληματική αμέλεια !

Ασύστολα ψεύδη !

Η ανακοίνωση του Δήμου ισχυρίζεται ότι «Το τελευταίο διάστημα λόγω της λειψυδρίας, της υπεράντλησης και των αυξημένων αναγκών τους καλοκαιρινούς μήνες έχει παρατηρηθεί επιδείνωση της ποιότητας του αντλούμενου προς επεξεργασία νερού.»

Λένε ψέματα!

Το νερό στη Νέα Τρίγλια είναι μολυσμένο με αρσενικό , τουλάχιστον από την αρχή του 2023 μέχρι και σήμερα !
Σύμφωνα με τα στοιχεία των μετρήσεων του ΚΕΠΑΜΑΧ , τα οποία δημοσίευσε έγκαιρα η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ σε όλες τις αναλύσεις το αρσενικό ήταν πάνω από τα αποδεκτά όρια .
Τα στοιχεία κατατέθηκαν αμέσως στο Συμβούλιο της Τοπικής κοινότητας της Νέας Τρίγλιας στις 28/2/24.

Παρόλη τη λυσσαλέα αντίδραση του Προέδρου της Τοπικής κοινότητας Λάμπρου Δημητρίου , ο οποίος αρνήθηκε πεισματικά να θέσει προς συζήτηση το θέμα του νερού στο Τοπικό Συμβούλιο ισχυριζόμενος ότι το νερό είναι μια χαρά και φυσικά ότι ο ίδιος το πίνει ευχάριστα!

Το θέμα μπήκε σε συζήτηση ,σε επόμενη συνεδρίαση ,ύστερα από την πρόταση που κατέθεσε ο τοπικός σύμβουλος της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ Δημήτρης Μαμελετζής,την οποία στήριξαν και άλλα δύο μέλη του συμβουλίου .

Το θέμα τέθηκε επίσης στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Νέας Προποντίδας από τον Επικεφαλή της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ Νικόλαο Παπαλάγκα,ο οποίος ενημέρωσε τον Δήμαρχο Μανώλη Καρρά για το πρόβλημα με την μόλυνση του νερού .

Ο Δήμαρχος δήλωσε άγνοια για το θέμα όπως επίσης και ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος Ιωάννης Καραπανταζής και ο προϊστάμενος της υπηρεσίας ύδρευσης Αντώνης Σταματίου .

Όλοι αυτοί δηλαδή που είναι υπεύθυνοι για την ποιότητα του νερού που καταναλώνουμε εμείς και τα παιδία μας , δήλωναν άγνοια για την μόλυνση του νερού και μάλιστα εξέδιδαν και βεβαιώσεις ότι το νερό είναι κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση.

Εγκληματική αμέλεια!

Βέβαια και όταν ενημερώθηκαν , τον Φλεβάρη του 2024 , δεν έκαναν και τίποτε για να διορθώσουν το πρόβλημα και οι μετρήσεις συνέχιζαν να δείχνουν συγκεντρώσεις αρσενικού πάνω από τα όρια!

Θα περίμενε κανείς τουλάχιστον να ανακοινώσουν στον κόσμο το πρόβλημα που υπάρχει με το νερό και να σταματήσει η κατανάλωση του ώστε να προστατευτεί η υγεία του πληθυσμού .
Κι όμως όσο απίστευτο κι αν φαίνεται δεν ενημέρωναν τον κόσμο για την επικινδυνότητα του νερού για οκτώ ολόκληρους μήνες , αφήνοντας τον εκτεθειμένο σε σοβαρό κίνδυνο για την υγεία του!

Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ δεν σταμάτησε στιγμή να ανακινεί το θέμα με ανακοινώσεις αποτελεσμάτων , με αυτοψία των Δημοτικών και Τοπικών Συμβούλων στην Μονάδα Απομάκρυνσης αρσενικού και φυσικά με την προώθηση του ζητήματος στη Βουλή Των Ελλήνων με ερώτηση που κατάθεσαν οι Βουλευτές του ΚΚΕ Γιάννης Δελής και Λεωνίδας Στολτίδης στις 25/7/24 με θέμα
«Ακατάλληλο για οικιακή χρήση το νερό στη Δημοτική Ενότητα Νέας Τρίγλιας και της ΤΚ Νέων Πλαγίων του Δήμου Νέας Προποντίδας στην Π.Ε. Χαλκιδικής»

Ισχυρίζονται ότι «Παρά την αδιάλειπτη για 15 χρόνια λειτουργία μονάδας απομάκρυνσης αρσενικού, έχουν αρχίσει να παρατηρούνται υπερβάσεις στη συγκέντρωση του αρσενικού στην έξοδο της μονάδας επεξεργασίας.»

Λένε ψέματα !

Η μονάδα απομάκρυνσης αρσενικού λειτουργεί έξω από τα όρια των δυνατοτήτων της γιατί σε αυτήν εισάγεται νερό με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις αρσενικού που είναι αδύνατον να επεξεργαστεί και να εξυγιάνει .

Μάλιστα οι συγκεντρώσεις στην έξοδο της μονάδας ήταν πάνω από τα προβλεπόμενα από τον νόμο όρια και αυτό το γνώριζε ο υπεύθυνος λειτουργίας της μονάδας.

Έστελναν αυτό το μολυσμένο νερό στη δεξαμενή ύδρευσης ώστε να ανακατευτεί με άλλα νερά που θεωρούσαν πιο καθαρά ώστε να μειωθεί η συγκέντρωση του αρσενικού με αυτόν τον αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και μη προβλεπόμενο τρόπο .

Οι μετρήσεις στην έξοδο της μονάδας είναι αμείλικτες!
Ούτε μία μέτρηση δεν είναι κάτω από τα όρια !
Όλες πάνω από τα όρια και μάλιστα πολύ!

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το νερό , το μολυσμένο, καλούνται να το πληρώσουν ακόμη πιο ακριβά οι καταναλωτές ύστερα από τις τελευταίες ανατιμήσεις που αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο .
Αντί να ζητήσουν έστω μια συγγνώμη από τον κόσμο για την απαράδεκτη επικίνδυνη και αντικοινωνική συμπεριφορά τους στο συγκεκριμένο ζήτημα του νερού , ζητούν και τα ρέστα αυξάνοντας την τιμή του νερού!

Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ φυσικά καταψήφισε στο Δημοτικό Συμβούλιο τις αυξήσεις στο νερό όπως επίσης κατέθεσε και ένσταση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κεντρικής Μακεδονίας ώστε να ακυρωθεί η απαράδεκτη αυτή απόφαση .
Υποκριτική στάση !

Ανακοινώνουν την ακαταλληλότητα του νερού κατόπιν εορτής και μάλιστα με μισόλογα!

«Προτείνουμε στους κατοίκους των προαναφερόμενων Κοινοτήτων να χρησιμοποιούν το νερό του δικτύου ύδρευσης για χρήσεις υγιεινής και όχι για πόση και μαγείρεμα»

Προτείνουν στους κατοίκους να μην καταναλώνουν το νερό ! Δηλαδή αν κάποιος θέλει μπορεί και να το καταναλώσει , δεν απαγορεύεται .

Δεν λένε ξεκάθαρα ότι είναι ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση όπως προβλέπει ο νόμος!

Ακατάλληλο το νερό

Ακατάλληλη και η Δημοτική Αρχή !

ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΝΕΑΣ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑΣ

Γαλήνη μέσα στη βοή…/ Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Η γαλήνη μέσα στη βοή είναι μια δύναμη που αναδύεται απρόσμενα, όταν όλα γύρω μοιάζουν να κινούνται χαοτικά. Σε έναν κόσμο γεμάτο θόρυβο, είτε από τις πόλεις είτε από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας, η ικανότητα να βρίσκεις γαλήνη γίνεται ένα προσωπικό επίτευγμα. Είναι το να μένεις ήρεμος και συγκεντρωμένος, ακόμη και όταν οι ρυθμοί γύρω σου είναι καταιγιστικοί.

Αυτή η γαλήνη, όμως, δεν είναι κάτι που αποκτάς αμέσως. Είναι μια εσωτερική κατάσταση που καλλιεργείται με το χρόνο, σαν ένα καταφύγιο που φτιάχνεις για τον εαυτό σου. Μέσα από τη συνειδητή αναπνοή, την προσοχή στη στιγμή και την αποδοχή των συναισθημάτων μας, πλησιάζουμε σιγά σιγά αυτό το σημείο ηρεμίας μέσα μας. Η γαλήνη δεν σημαίνει ότι αγνοούμε ή αποφεύγουμε τα προβλήματα, αλλά ότι μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε χωρίς να χάνουμε την εσωτερική μας ισορροπία.

Πολλές φορές, η γαλήνη έρχεται όταν αποφασίζουμε να μην αντιδρούμε σε κάθε ερέθισμα γύρω μας. Άλλες φορές, τη βρίσκουμε όταν αποδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε όλα όσα συμβαίνουν, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο που τα βιώνουμε. Μέσα στο χάος και τη φασαρία, υπάρχει πάντα η δυνατότητα να βρούμε γαλήνη αν μάθουμε να ακούμε τον εαυτό μας και να κατανοήσουμε ότι η σιωπή δεν είναι η απουσία ήχων, αλλά η εσωτερική αρμονία.

Αυτή η γαλήνη υπάρχει ήδη μέσα μας, περιμένοντας να την ανακαλύψουμε. Όταν το καταφέρουμε, ακόμη και σε περιβάλλοντα γεμάτα θόρυβο, μπορούμε να νιώσουμε σαν να είμαστε μόνοι, ήρεμοι και πλήρεις.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω

Εσύ σε ποια εξάρτηση κούμπωσες σήμερα; / Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Όταν ο άνθρωπος αποφασίζει να κόψει μια εξάρτηση, συνήθως το κάνει με τη βεβαιότητα ότι απαλλάσσεται από ένα βαρίδι που τον κρατούσε πίσω. Ωστόσο, αυτό που πολλές φορές δεν συνειδητοποιεί είναι πως, στη διαδικασία αυτή, ανοίγει τον δρόμο για να «κουμπώσει» σε μια άλλη εξάρτηση, ίσως λιγότερο εμφανή ή επικίνδυνη, αλλά εξάρτηση παρ’ όλα αυτά. Είναι στη φύση του ανθρώπου να αναζητά διεξόδους, «παυσίπονα» ή συνήθειες που του προσφέρουν μια αίσθηση ελέγχου ή παρηγοριάς. Και πολλές φορές, όταν σταματά κάτι, νιώθει την ανάγκη να γεμίσει αυτό το κενό με κάτι άλλο, είτε πρόκειται για μία συμπεριφορά, είτε για μία σκέψη, είτε για μία νέα συνήθεια.

Πάρτε για παράδειγμα κάποιον που αποφασίζει να κόψει το κάπνισμα. Η εξάρτηση από τη νικοτίνη μπορεί να αντικατασταθεί από μια έντονη επιθυμία για γλυκά ή υπερβολική ενασχόληση με την άσκηση. Ακόμα κι αν αυτές οι καινούριες συνήθειες μοιάζουν πιο υγιείς ή κοινωνικά αποδεκτές, η διαδικασία είναι η ίδια: το μυαλό αναζητά μια νέα «διέξοδο» για να διαχειριστεί το στρες, την πίεση ή τα συναισθήματα που μέχρι πρότινος «ησύχαζε» με την προηγούμενη εξάρτηση.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η κάθε νέα συνήθεια είναι επιβλαβής. Αντίθετα, πολλές φορές μπορεί να βοηθήσει κάποιον να βελτιώσει τη ζωή του. Όμως, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο μηχανισμός της εξάρτησης συχνά παραμένει ίδιος. Αντί να δουλέψουμε πάνω στα βαθύτερα αίτια που μας οδηγούν στις εξαρτήσεις, απλώς αλλάζουμε «μάσκα» στο πρόβλημα.

Το κλειδί βρίσκεται στο να κατανοήσουμε την ανάγκη για εξαρτήσεις και να προσπαθήσουμε να διαχειριστούμε τα βαθύτερα συναισθήματα που μας ωθούν προς αυτές. Στο τέλος της ημέρας, η αληθινή ελευθερία έρχεται όταν συνειδητοποιούμε ότι δεν έχουμε ανάγκη καμία εξάρτηση – ούτε τη μία, ούτε την άλλη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω

 

Νωρίς που βράδιασε…

Βροχή στο πρόσωπό μου

ο ήλιος πουθενά,

ψάχνω για τ’ όνειρό μου
μα γύρω μου βουνά.
Στης λησμονιάς η βρύση
δεν έχει πια νερό,
ξέρω δε θα γυρίσει
μα θα την καρτερώ.
Ποια νύχτα σ’ έκλεψε
ποια πίκρα σ’ έκρυψε
και τώρα πια,
για ποιαν θα τραγουδώ;
Νωρίς που βράδιασε,
ο κόσμος άδειασε,
αγάπη μου δε θα σε ξαναδώ,
δε θα σε ξαναδώ.

Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μίμης Πλέσσας

Ο Μίμης Πλέσσας είναι

ο συνθέτης που έντυσε με μουσική

τις περισσότερες ταινίες μου.

Αυτό δεν είναι τυχαίο.

Ξεκίνησε από την Τζαζ,

κι εγώ μπορώ να πω ότι η Τζαζ ήταν

τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα.

Με αυτήν

άρχισα να χορεύω κλακέτες.

Ο Μίμης ήταν ιδιαίτερα

χρήσιμος στις μουσικές ταινίες,

που οι πολλοί τις λένε Μιούζικαλ.

Οι ανάγκες στα Μιούζικαλ

είναι περισσότερες και ο Μίμης

τις κάλυπτε με πολύ επιτυχία.

Έγραψε από απλά τραγουδάκια

ως μια πλήρη χορευτική σουΐτα.

Από ένα νησιώτικο μπάλο

ή ένα εντυπωσιακό ζειμπέκικο,

σαν το ”Άνοιξε πέτρα”,

ως ένα πλήρες συμφωνικό έργο

για μπουζούκια και ορχήστρα.

Όμως δεν ήταν μόνο

ένας χρήσιμος συνεργάτης ή να το

πω καλύτερα, ένας συνδημιουργός.

Ήταν κι ένας καλός φίλος,

ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ,

ένα χιούμορ που μου ταίριαζε.

Πηγαίνω στις συναυλίες του,

ακούω τα τραγούδια και τη μουσική

που έχει γράψει για τις ταινίες μας,

και όταν τον χειροκροτούν

και ο Μίμης υποκλίνεται,

με δυσκολία συγκρατώ τα δάκρυα που

φτάνουν ως την άκρη των ματιών μου.

Δάκρυα χαράς

για τον καλό συνεργάτη,

τον καλό φίλο, τον καλό μουσικό.

Πόσο χιούμορ είχε αλήθεια…

Μια μέρα που άφησε το σαραβαλάκι

αυτοκίνητό του έξω από το στούντιο,

αποφασίσαμε να του κάνουμε

μια πολύ χοντρή πλάκα.

Βάψαμε

το κατάμαυρο σαράβαλο, ροζ.

Ένα ροζ χτυπητό που έβγαζε μάτι.

Βγαίνει ο Μίμης

από την αίθουσα ηχογραφήσεων

και πηγαίνει προς το αυτοκίνητό του

να πάρει κάποιες νότες που χρειαζόταν.

Όταν βγαίνει από την εξώπορτα τής

”Φίνος Φιλμ”, αναζητά το μαύρο πεζό

και δεν το βρίσκει πουθενά.

Στέκεται μπροστά του ένα ροζ αμάξι

της ίδιας μάρκας με το δικό του,

αλλά αδυνατεί να φανταστεί

ότι μπορεί να έχει σχέση

με το μαύρο αυτοκίνητό του

που του είχε τόση αδυναμία.

– Μα βρε παιδιά,

εδώ είχα αφήσει το αυτοκίνητό μου.

– Μα εδώ είναι, του λέμε εμείς,

σκασμένοι στα γέλια.

Καταλαβαίνει τί είχαμε κάνει, και

αντί να θυμώσει γυρίζει και μας λέει:

– Ευχαριστώ! Είχα σκοπό να το βάψω.

Με προλάβατε.

Τόσο χιούμορ ο Μίμης…

Γιάννης Δαλιανίδης

Σήμερα έφυγε από τη ζωή

ο Μίμης Πλέσσας.

……………………………………………………………….

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΙ ΕΓΩ

Τζάνις Τζόπλιν

Οι γονείς μου

ήθελαν να γίνω δασκάλα.

Όμως στα 17 μου ανακάλυψα ότι
όχι μόνο ακούω μουσική,
αλλά ότι έχω και φωνή.
Ξαφνιάστηκα με τον εαυτό μου,
αλλά βρήκα τη διέξοδο.
Μια γυναίκα που μπαίνει
στη μουσική βιομηχανία
έχει ήδη απαρνηθεί πολλά στη ζωή.
Πρέπει
να πει ”όχι” στην οικογένειά της,
στους φίλους της, στη μητρότητα,
και να αφοσιωθεί
μόνο και εξ ολοκλήρου στη μουσική.
Η μόνη αγάπη
είναι η ανταπόδοση του κοινού.
Και αυτή η αγάπη είναι τόσο εφήμερη.
Κάνεις έρωτα
με 25.000 άτομα στη σκηνή
και γυρίζεις σπίτι μόνη…
Τζάνις Τζόπλιν

Σαν σήμερα,

το 1970, έφυγε από τη ζωή.

ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ

Δεν ήμουν κανένας αληταράς,

ούτε χαρτοπαίχτης που τα ‘παιζα,

ούτε ιππόδρομο, ούτε τίποτα.

Τα λεφτά δεν τα έφαγα μόνος μου.
Πάντα με συνεργάτες και φίλους.
Αλλά τα πιο πολλά χρήματα
χαθήκανε σε δουλειές
θεατρικές και κινηματογραφικές.
Και όσοι ξέρουν από αυτά,
με καταλαβαίνουν πιο πολύ.
Είχα το ψώνιο
να θέλω να είμαι παραγωγός,
σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής.
Οι δουλειές έχουν ρίσκα
κι εγώ πάντα ρίσκαρα.
Το μόνο που κατορθώσαμε
εγώ και ο αδερφός μου ο Δήμος,
ήταν να φτιάξουμε ένα θέατρο.
Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι κι εγώ
έκανα τα λάθη μου αλλά με αδίκησαν.
Ειδικά στους καλλιτεχνικούς κύκλους
η κακία, η ζήλια και ο παραγκωνισμός,
είναι συνηθισμένο φαινόμενο.
Πρέπει να έχεις σιδερένια νεύρα.
Θα είμαι όμως αχάριστος
αν πω ότι δεν είδα μεγάλη δόξα
και δεν κονόμησα λεφτά.
Μέσα από την τέχνη τακτοποίησα
τα παιδιά μου και τη δεύτερη
γυναίκα μου, την Καίτη Ντιριντάουα.
Το Θέατρο και ο Κινηματογράφος
μου άφησαν μια γεύση σαν πικρό μέλι.
Μαζί με τις χαρές,
γεύτηκα και την πίκρα.
Κώστας Χατζηχρήστος

Σαν σήμερα,

το 2001, έφυγε από τη ζωή.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΟΚΚΟΤΑΣ

Ο πατέρας ήταν γιατρός

και η μητέρα τραπεζικός.

Πήγα στο Παρίσι να σπουδάσω
Ιατρική, όμως εμένα με κέρδισε
το τραγούδι.
Δίπλα σε μεγάλους σαν τον
Ζιλμπέρ Μπεκό, τον Σαρλ Αζναβούρ.
Έχω τραγουδήσει και με την
μεγάλη τραγουδίστρια Εντίθ Πιάφ.
Την είχαν καλέσει να εμφανιστεί
σε ένα γκαλά και με πήρε μαζί της.
Παρουσίασα το έργο
του Μίκη Θεοδωράκη ”Ζorba le Grec”
και έγινα από τη μία μέρα στην άλλη,
μεγάλο όνομα.
Με καλούσαν διαρκώς
στην τηλεόραση.
Η δουλειά πήγαινε πολύ καλά,
ήμουν πανευτυχής, ήθελα να μείνω.
Σε ένα ταξίδι του ο μεγάλος συνθέτης
Σταύρος Ξαρχάκος ήρθε στην μπουάτ
που τραγουδούσα.
Ο Ξαρχάκος, στον οποίο οφείλω πολλά,
μου πρότεινε να γυρίσω στην Ελλάδα.
Το μπαμ έγινε το 1966
με τον Σταύρο και το ”Ένα μεσημέρι”.
”Στου Όθωνα τα χρόνια”, (Στην Κρήτη
και στη Μάνη θα στείλουμε φιρμάνι),
”Με τι καρδιά να σ’ αποχαιρετήσω”.
Έπειτα το ”Όνειρο απατηλό”
του Απόστολου Καλδάρα και
της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου,
το ”Γιέ μου”, επίσης του Απόστολου
και του Λευτέρη Παπαδόπουλου
που έγραψε και τον ”Τρελό”
σε μουσική Γιάννη Σπανού
και πόσα άλλα…
Ο Ωνάσης με ξεχώριζε
και η Μαρία Κάλλας μού έλεγε:
”Τι γλυκά που τραγουδάς Σταμάτη.”
Της χάρισα έξι long play δικά μου,
τα οποία άκουγε όταν ήθελε
να ξεκουραστεί.
Ο Αρίστος ήταν εξαιρετικός.
”Σταματάκη, όλα καλά;” έλεγε.
Ή με ρωτούσε: ”Τον Αλέξανδρο
πώς τον βλέπεις, οδηγεί καλά;”
Άσ’ τα να μην τα θυμάμαι.
Με πειράζει…
Έδινα την ψυχή μου στο τραγούδι.
Άφησα τη σφραγίδα μου:
την ερμηνεία.
Κυνήγησα την αγάπη του κόσμου
και την κέρδισα.
Δεν βγαίνω πολύ.
Σπίτι κάτι θα βρω να κάνω,
γράφω στίχους, το μικρόβιο υπάρχει.
Δεν φοβάμαι τίποτα. Την ζωή
πρέπει να την παίρνεις όπως έρχεται.
Σταμάτης Κόκοτας
Την 1η Οκτώβρη του 2022 έφυγε από τη ζωή.
……………………………………………………………
Πηγές:
kathimerini. gr
Απόσπασμα από συνέντευξη
στη Γιώτα Συκκά.
realnews. gr
Aπόσπασμα από συνέντευξη
στον Μάνο Τσιλιμίδη.
Πηγή: σελίδα Πρόσωπα

📸 Αριστοτέλης Ωνάσης, Σταμάτης Κόκοτας

Μπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα

ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ή ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΗΣ; Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ή ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΗΣ;
Γράφει ο Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Ρώτησα έναν γνωστό μου συνταξιούχο ψυχίατρο για την γνωστή υπόθεση ενός ανθρώπου συντηρητικού της Θεσσαλονίκης ο οποίος είναι λιγάκι ντεφορμέ και του ανέθεσαν να διοικήσει ολόκληρο νοσοκομείο.
Τον παρακάλεσα να μου σκιαγραφήσει(θεωρητικά πάντα)το ψυχολογικό προφίλ του.
Του έθεσα τα δεδομένα τα οποία είναι γνωστά πλέον σε όλους και είναι τα εξής
Αναξιοκρατία
Εκφοβισμοί
Κακή οικονομική διαχείριση
Υπέρβαση προϋπολογισμού
Καθαιρέσεις με Εκδικητικότητα
Πειθαρχικές διώξεις
Εκδικητικές μετακινήσεις κλπ.
Μου έδωσε πολύ γρήγορα την ακόλουθη απάντηση.
“Ως ψυχίατρος, η συμπεριφορά ενός διοικητή που επιδεικνύει αναξιοκρατία, εκφοβισμό, κακή οικονομική διαχείριση και εκδικητικότητα μπορεί να ερμηνευτεί ως ενδείξεις ενός αυταρχικού ή και ναρκισσιστικού προφίλ. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να προέρχονται από ανεπίλυτα ζητήματα στην παιδική ηλικία, όπως συναισθηματική παραμέληση ή ανεπαρκείς σχέσεις, που οδηγούν σε ανάγκη ελέγχου και κυριαρχίας. Η έλλειψη ενσυναίσθησης, η έμφαση στην προσωπική εξουσία και η εκδικητική στάση δείχνουν ακατάλληλο προφίλ για διοικητική θέση που απαιτεί ηγεσία, δικαιοσύνη και ακεραιότητα.”
Η απάντηση του με σόκαρε αλλά αυτό που με σόκαρε παραπάνω ήταν ότι μου είπε, ότι από την πολύχρονη εμπειρία του στο Εθνικό Σύστημα Υγείας αυτές οι διαπιστώσεις είναι ο κανόνας και όχι οι εξαιρέσεις.
Είναι γνωστό στο “ΣΥΣΤΗΜΑ” ότι οι θέσεις αυτές δίδονται λόγω πολιτικών φρονημάτων και όχι λόγω αξιών, γνώσεων και ικανοτήτων.
Η thecitysos.gr θα συνεχίσει να παρακολουθεί από κοντά το θέμα και θα προβεί σύντομα και σε νέες αποκαλύψεις.
Πάντως το μοναδικό και σίγουρο συμπέρασμα μου είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος χρειάζεται βοήθεια από ειδικούς και συγκεκριμένα από ειδικούς του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.
Εν αναμονή του ρεπορτάζ που “έρχεται”…
Βαγγέλης Χριστοφορίδης
Δημοσιο-γράφω