Αγωνία στον αγροτικό κόσμο της Ημαθίας για τα αποθέματα αρδευτικού νερού – Αναγκαία η κατασκευή κλειστών δικτύων – Αδαμίδου Κυριακή

Έντονη ανησυχία επικρατεί στον αγροτικό κόσμο της Ημαθίας, καθώς τα αποθέματα αρδευτικού νερού από τον Αλιάκμονα παρουσιάζουν επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα. Όπως είχε επισημάνει από την Άνοιξη η ΔΕΗ, η κατάσταση απαιτεί άμεσα μέτρα

.

Η Κυριακή Αδαμίδου, συντονίστρια της περιφερειακής παράταξης ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ στην Ημαθία, τονίζει:

«Είναι επιτακτική ανάγκη να προστατευτεί ο αγροτικός τομέας, ο οποίος αποτελεί πυλώνα της τοπικής οικονομίας, αλλά και να διασφαλιστεί η ομαλή υδροδότηση των περιοχών της Κεντρικής Μακεδονίας που εξαρτώνται από τον Αλιάκμονα. Η κατασκευή κλειστών αρδευτικών δικτύων είναι μονόδρομος για την εξοικονόμηση πολύτιμων υδάτινων πόρων.»

Η Περιφέρεια οφείλει να προχωρήσει άμεσα στον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων που θα διασφαλίσουν το μέλλον της γεωργικής παραγωγής και της υδροδότησης, χωρίς καθυστερήσεις και με γνώμονα την αειφορία.

Διεθνής Διάκριση για τον Καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλο: Προεδρεύων Συνεδρίας στο Παγκόσμιο Συνέδριο της IAHR στη Σιγκαπούρη

 

Διεθνής Διάκριση για τον Καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλο: Προεδρεύων Συνεδρίας στο Παγκόσμιο Συνέδριο της IAHR στη Σιγκαπούρη

Μια σημαντική διεθνής διάκριση προστίθεται στο ενεργητικό του καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου, Καθηγητή Υδραυλικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο καθηγητής Μυλόπουλος προσκλήθηκε να προεδρεύσει σε στρογγυλό τραπέζι στο Παγκόσμιο Συνέδριο της IAHR (International Association for Hydro-Environment Engineering and Research), που φέτος διεξάγεται στη Σιγκαπούρη.

Η IAHR αποτελεί τον κορυφαίο παγκόσμιο οργανισμό στον τομέα της υδραυλικής και της περιβαλλοντικής μηχανικής, και το ετήσιο συνέδριό της συγκεντρώνει την αφρόκρεμα της επιστημονικής και τεχνικής κοινότητας από όλο τον κόσμο. Η πρόσκληση του καθηγητή Μυλόπουλου να συντονίσει μια συνεδρία με διεθνή σύνθεση ομιλητών από τέσσερις ηπείρους αποτελεί αναγνώριση όχι μόνο της προσωπικής του επιστημονικής πορείας, αλλά και της συμβολής του ελληνικού πανεπιστημίου στον παγκόσμιο διάλογο για το νερό και την κλιματική ανθεκτικότητα.

Η θεματική της συνεδρίας που θα συντονίσει εστιάζει σε ένα από τα πλέον καίρια ζητήματα της εποχής μας:

«Ανθεκτικότητα των Πόλεων απέναντι στους Υδρολογικούς Κινδύνους στην Εποχή της Κλιματικής Αλλαγής»,
εστιάζοντας στις διπλές απειλές της λειψυδρίας και των πλημμυρικών φαινομένων, οι οποίες πλήττουν ολοένα και περισσότερο τα αστικά κέντρα παγκοσμίως.

Με έξι καταξιωμένους επιστήμονες από την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και την Ωκεανία, η συνεδρία αναμένεται να αναδείξει καινοτόμες λύσεις, πολιτικές ανθεκτικότητας, και καλές πρακτικές από διαφορετικά κοινωνικά και γεωγραφικά περιβάλλοντα.

Ο κ. Μυλόπουλος, με πολυετή εμπειρία τόσο στην πανεπιστημιακή διδασκαλία και έρευνα όσο και στη διαμόρφωση δημόσιων πολιτικών για το περιβάλλον και το νερό, αναγνωρίζεται διεθνώς για τη συμβολή του στη βιώσιμη διαχείριση υδατικών πόρων και στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη των πόλεων με επίκεντρο την ανθεκτικότητα στην κλιματική κρίση.

Η συμμετοχή του ως προεδρεύων σε ένα τόσο κομβικό πάνελ επιβεβαιώνει την εκτίμηση και εμπιστοσύνη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στο πρόσωπό του, και τιμά το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και την ελληνική επιστημονική παρουσία στο παγκόσμιο προσκήνιο.

Οδικός άξονας Έδεσσας – Εγνατίας: Ένα έργο πρώτης προτεραιότητας για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας / Γράφει η Αδαμίδου Κυριακή Εκπρόσωπος της Περιφερειακής Παράταξης “Αλλαγή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” – Π.Ε. Ημαθίας

Εδώ και δύο δεκαετίες, η αναμονή για την ολοκλήρωση του οδικού άξονα Έδεσσας – Εγνατίας Οδού, μήκους 37 χιλιομέτρων, παραμένει χωρίς αποτέλεσμα.

Ένα κρίσιμο έργο υποδομής, το οποίο θα συνέδεε άμεσα την Πέλλα και την Ημαθία με τη βασική αναπτυξιακή αρτηρία της Βόρειας Ελλάδας, παραμένει ανολοκλήρωτο, με σοβαρές συνέπειες τόσο για την καθημερινότητα των πολιτών όσο και για την αναπτυξιακή προοπτική της ευρύτερης περιοχής.

Η μη υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου έχει οδηγήσει σε έναν παρατεταμένο αποκλεισμό των δύο αυτών νομών από βασικά δίκτυα μεταφορών, καθιστώντας τις μετακινήσεις πιο χρονοβόρες και επικίνδυνες. Επιπλέον, υπονομεύει τις δυνατότητες οικονομικής ανάκαμψης σε έναν τόπο που πλήττεται ήδη από την αποβιομηχάνιση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Η σύνδεση με την Εγνατία Οδό δεν αποτελεί απλώς ένα τοπικό αίτημα, αλλά μια στρατηγικής σημασίας παρέμβαση για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Θα συντομεύσει αισθητά τη διαδρομή προς τη Θεσσαλονίκη, θα ενισχύσει την εμπορική και τουριστική κινητικότητα, και θα συμβάλει καθοριστικά στη συνολική ανάπτυξη της περιοχής.

Ολόκληρη η Περιφέρεια έχει ανάγκη από έργα που ενοποιούν, ενισχύουν την περιφερειακή συνοχή και θωρακίζουν την ασφάλεια των μετακινήσεων.

Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας οφείλει να θέσει σε απόλυτη προτεραιότητα την ολοκλήρωση του οδικού άξονα Έδεσσας – Εγνατίας.

Η πολιτική βούληση και η αποτελεσματική διεκδίκηση πόρων και χρονοδιαγραμμάτων είναι απαραίτητα στοιχεία για την υλοποίηση του έργου.

Ως εκπρόσωπος της Περιφερειακής Παράταξης “Αλλαγή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” στην Π.Ε. Ημαθίας, καλώ τους αρμόδιους θεσμούς και φορείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Ο τόπος μας αξίζει τις υποδομές που θα του επιτρέψουν να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του και να προσφέρει ασφάλεια και ποιότητα ζωής στους πολίτες του.

Αδαμίδου Κυριακή Εκπρόσωπος της Περιφερειακής Παράταξης “Αλλαγή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” – Π.Ε. Ημαθίας

Οι πλημμύρες δεν είναι Θεομηνία. Είναι Νεοδημοκρατική Πολιτική. Του Βαγγέλη Χριστοφορίδη | thecitysos.gr

Η Κεντρική Μακεδονία δεν πνίγεται από τη βροχή. Πνίγεται από την ανικανότητα, την αδιαφορία και τη συνειδητή εγκληματική αμέλεια της περιφερειακής διοίκησης της Νέας Δημοκρατίας. Κάθε πλημμυρισμένο υπόγειο, κάθε διαλυμένο σπίτι, κάθε βυθισμένος δρόμος είναι η υπογραφή μιας πολιτικής εξουσίας που έχει ξεπουλήσει την έννοια της πρόληψης για λίγα λεπτά προβολής στα κανάλια την ώρα της καταστροφής.

Όχι, δεν φταίει ο καιρός. Φταίνε οι πολιτικοί που επί 14 χρόνια διοικούν την Περιφέρεια σαν να είναι το προσωπικό τους μαγαζί. Που, αντί να σχεδιάζουν σοβαρά έργα για να προλάβουν τις καταστροφές, μοιράζουν αποζημιώσεις σαν να παίζουν μονόπολη με δημόσιο χρήμα. Που, αντί να συντονίζουν, δηλώνουν «αναρμόδιοι». Που, αντί να διοικούν, κρύβονται.

Ο Γιάννης Μυλόπουλος, με την πρότασή του για ουσιαστικό, ολοκληρωμένο αντιπλημμυρικό σχεδιασμό, ξεμπροστιάζει τη γύμνια του νεοδημοκρατικού μοντέλου εξουσίας. Μιλά για έργα στα ορεινά, εκεί που γεννιέται το πρόβλημα. Μιλά για συνεργασία με τα δασαρχεία. Μιλά για σχεδιασμό με επιστημονικά εργαλεία – όχι για επικοινωνιακά πασαλείμματα.

Και η απάντηση της Περιφέρειας; «Δεν είναι δική μας δουλειά». Ε, λοιπόν, να το πούμε καθαρά: αν δεν είναι δική σας δουλειά να προστατεύσετε ζωές και περιουσίες, να σηκωθείτε να φύγετε. Να παραδώσετε τη διοίκηση σε ανθρώπους που θέλουν να διοικήσουν και όχι να πλουτίζουν πολιτικά πάνω στα ερείπια της επόμενης πλημμύρας.

Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας δεν χρειάζεται άλλες κάμερες πάνω από νεροποντές. Χρειάζεται πολιτική αλλαγή. Χρειάζεται ανθρώπους που δεν έχουν μάθει να λένε «δεν είναι δικό μου πρόβλημα», αλλά «είναι δική μου ευθύνη».

Όσο κυβερνούν οι ίδιοι, οι καταστροφές δεν είναι ατύχημα.

Είναι σχέδιο.

Είναι συνέπεια.

Είναι συνέργεια.

Και αυτό πια δεν συγχωρείται.

Μαζί για μια Νέα Κεντρική Μακεδονία – Ήρθε η Ώρα της Αλλαγής – Γιάννης Μυλόπουλος

Μαζί για μια Νέα Κεντρική Μακεδονία – Ήρθε η Ώρα της Αλλαγής

Πολίτες των 7 νομών της Κεντρικής Μακεδονίας,

Η ώρα δεν είναι απλώς κρίσιμη. Είναι καθοριστική. Η περιοχή μας αξίζει περισσότερα, καλύτερα, δικαιότερα. Κι αυτό δεν θα μας το χαρίσει κανείς – θα το διεκδικήσουμε μαζί.

Η περιφερειακή παράταξη Αλλαγή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, με επικεφαλής τον Γιάννη Μυλόπουλο, σας καλεί να μπείτε στην πρώτη γραμμή. Να γίνετε μέλη ενός ανοιχτού, συμμετοχικού, δημοκρατικού κινήματος που δεν έρχεται να διαχειριστεί τη στασιμότητα, αλλά να εμπνεύσει και να δημιουργήσει προοπτική.

Γιατί γνωρίζουμε ένα πράγμα καλά: Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα τα προβλήματα κάθε περιοχής από τους ίδιους τους ανθρώπους που ζουν σε αυτήν.

Γι’ αυτό και σας καλούμε να έρθετε σε επαφή μαζί μας. Να μας μιλήσετε. Να μας μεταφέρετε τις ανάγκες, τις αγωνίες, τα όνειρά σας. Να γίνετε η φωνή της αλλαγής στον τόπο σας.

Γίνε μέλος. Πάρε θέση. Δώσε φωνή στον τόπο σου.

Γιατί η Κεντρική Μακεδονία του αύριο ξεκινά σήμερα – και χρειάζεται εσένα.

Μπες στον διάλογο. Μπες στην Αλλαγή.

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ «ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ»…/ Γράφει ο Γιάννης Μυλόπουλος

Την Τρίτη το πρωί, στην Περιφερειακή Επιτροπή της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας επανέφερα, για μια ακόμη φορά, το ζήτημα της ανεπαρκούς αντιπλημμυρικής προστασίας της περιφέρειας, δεδομένης της κλιματικής κρίσης και των εξαιρετικά ακραίων φαινομένων που πλήττουν τελευταία τη Μεσόγειο.

Η αντίδραση της διοίκησης είναι πάντα η ίδια. Πάντα συντηρητική, πάντα επικοινωνιακή και πάντα αντιεπιστημονική.
– Πρώτα προσπαθούν να υποβαθμίσουν τον κίνδυνο, υποστηρίζοντας ότι «τόσα χρόνια δεν συνέβη τίποτε, γιατί τώρα να συμβεί;»
– Δεύτερον, προσπαθούν να υποστηρίξουν ότι όλα γίνονται σωστά. Και πάλι εκ του αποτελέσματος, όπως ισχυρίζονται, μια και δεν έχει συμβεί καμία καταστροφή τόσα χρόνια.
– Η τρίτη τους προσπάθεια, αν ζοριστούν, είναι να επιρρίψουν τις ευθύνες στο κράτος, επικαλούμενοι οικονομική ένδεια.
Η πρόσφατη αναφορά μου στις καταδίκες Αγοραστού και δυο αντιπεριφερειαρχών στη Θεσσαλία, βέβαια, για την πλημμύρα Ιανός του 2020, δεν τους άρεσε καθόλου…
Προχτές έφτασαν να μου που ότι τρομοκρατώ τον κόσμο.
Για να τους απαντήσω ότι ευθύνη μας στην περιφέρεια δεν είναι ο καθησυχασμός και η επανάπαυση, αλλά η προστασία της περιφέρειας με την έγκαιρη λήψη μέτρων και διορθωτικών επεμβάσεων.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Δεν πέρασαν λίγες ώρες και άρχισαν να έρχονται οι εικόνες από την τρομακτική καταστροφή στην Ισπανία.
Όχι κάπου μακριά, αλλά στη γειτονική, Μεσογειακή και Ευρωπαϊκή Ισπανία.
Και συγκεκριμένα σε μια παραθαλάσσια, σαν τη Θεσσαλονίκη πόλη, την Βαλένθια.
Κι εκεί μέχρι τώρα δεν είχε ξανασυμβεί τέτοιας έκτασης πλημμύρα.
Συγκεκριμένα, έπεσαν μέσα σε μια νύχτα, σε 8 ώρες δλδ, περισσότερα από 300 λίτρα νερού ανά τετραγωνικό μέτρο.
Όταν στη Θεσσαλία πέρσι με τον Daniel έπεσαν 800 λίτρα νερού ανά τετραγωνικό μέτρο, αλλά σε μιάμιση μέρα.
Που σημαίνει ότι στη Βαλένθια η ένταση της καταιγίδας ήταν περί τα 40 χιλιοστά νερού/ώρα, ενώ στον Daniel ήταν περίπου το μισό.
Κατά τα άλλα, στην περιφέρεια Κ. Μακεδονίας ακόμη περιμένουμε να υλοποιηθεί η πρόταση που υποβάλαμε από τον Φεβρουάριο ακόμη και την οποία σε μια επικοινωνιακή κίνηση δέχθηκε η πλειοψηφία, για αναθεώρηση του πλαισίου της αντιπλημμυρικής προστασίας σύμφωνα με τα νέα δεδομένα της κλιματικής κρίσης.
Αν γίνει το κακό, πάλι θα λένε το γνωστό αντιεπιστημονικό, που είπε κι ο Μητσοτάκης για τη Θεσσαλία.
«Ό,τι και να κάναμε, ήταν τόσο ακραίο το φαινόμενο, που δεν μπορούσε να έχει αντιμετωπιστεί η καταστροφή».
Μόνο που η επιστήμη υποστηρίζει ότι αν γίνουν τα κατάλληλα αντιπλημμυρικά έργα σε επίπεδο λεκάνης απορροής και όχι επιμέρους και αποσπασματικά, κάθε επίπεδο αντιπλημμυρικής προστασίας, ακόμη κι αν αντιστοιχεί σε ευμενέστερο πλημμυρικό φαινόμενο, μετριάζει την έκταση των καταστροφών.
Με δυο λόγια η Θεσσαλία καταστράφηκε, η Βαλένθια πνίγηκε κι εμείς εδώ ακόμη… «πέρα βρέχει».

Κατά τα άλλα καλό μας μήνα! Κι ο Θεός βοηθός…

Ανυπαρξία αντιπλημμυρικών έργων στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας

Είναι αλήθεια πως τα προβλήματα που σχετίζονται με τις πλημμύρες είναι μεγάλης σημασίας για την Κεντρική Μακεδονία, καθώς οι κλιματικές αλλαγές επιδεινώνουν τις καιρικές συνθήκες και δημιουργούν πιέσεις σε όλη την Ελλάδα.

Η Απουσία Προληπτικών Μέτρων και τα Συνεχή Προβλήματα Πλημμυρών

Η Κεντρική Μακεδονία αντιμετωπίζει εδώ και καιρό σοβαρά ζητήματα πλημμυρών, με τις ζημιές να επηρεάζουν κατοίκους, επιχειρήσεις, και υποδομές σε ευρεία κλίμακα. Το κόστος αυτών των καταστροφών είναι ανυπολόγιστο, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και σε ανθρώπινους όρους. Ωστόσο, παρότι είναι σαφές πως απαιτούνται άμεσα και επαρκή αντιπλημμυρικά έργα, η Περιφέρεια δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της κατάστασης.

Ο Απόστολος Τζιτζικώστας, ως επικεφαλής της Περιφέρειας, δεν έχει επιδείξει την απαραίτητη αποφασιστικότητα και πρόοδο στον σχεδιασμό ή την υλοποίηση των κρίσιμων αυτών έργων. Παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις ειδικών για την κλιματική κρίση και τις έντονες βροχοπτώσεις που αναμένονται σε όλη τη χώρα, οι υποδομές παραμένουν ανεπαρκείς.

Έλλειψη Στρατηγικού Σχεδιασμού και Αποτελεσματικότητας

Ο ρόλος της Περιφέρειας δεν είναι απλά να παρέχει προσωρινή βοήθεια μετά από κάθε καταστροφή. Οι πολίτες αναμένουν από την ηγεσία να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα αποτελεσματικό πλάνο αντιπλημμυρικής προστασίας. Παρ’ όλα αυτά, οι μέχρι στιγμής ενέργειες που σχετίζονται με την αντιπλημμυρική προστασία χαρακτηρίζονται από αργούς ρυθμούς, ελλείψεις και αποσπασματικές παρεμβάσεις.

Πολλά από τα έργα που αναγγέλλονται είτε καθυστερούν υπερβολικά είτε δεν ολοκληρώνονται ποτέ. Οι καθυστερήσεις αυτές είναι εξαιρετικά επιζήμιες, καθώς οι πλημμύρες μπορούν να πλήξουν την περιοχή με κάθε νέα κακοκαιρία. Αυτό δείχνει έλλειψη προετοιμασίας και οργανωτικότητας, στοιχεία τα οποία θα έπρεπε να διακρίνουν κάθε τοπική ηγεσία που έχει την ευθύνη της διασφάλισης της προστασίας των πολιτών της.

Ο Ρόλος της Πολιτικής Προστασίας και των Διαθέσιμων Πόρων

Παράλληλα, είναι αμφισβητήσιμη η χρήση και διαχείριση των πόρων που διατίθενται από την πολιτεία για τον σκοπό της αντιπλημμυρικής προστασίας. Οι διαθέσιμοι πόροι από εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη θωράκιση της περιοχής από τις πλημμύρες, δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Αντιθέτως, πολλοί πόροι μένουν αναξιοποίητοι ή δεν διοχετεύονται στις σωστές κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα οι πολίτες να παραμένουν απροστάτευτοι.

Η Ευθύνη και οι Προοπτικές για το Μέλλον

Η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πλέον θεωρητικό ζήτημα· είναι μια πραγματικότητα με την οποία πρέπει να προσαρμοστεί κάθε περιοχή. Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας χρειάζεται να αναλάβει άμεσα την ευθύνη της προστασίας των πολιτών και των περιουσιών τους από τις πλημμύρες. Οι πολίτες αναμένουν έναν Περιφερειάρχη που να επενδύει σοβαρά στον σχεδιασμό αντιπλημμυρικών έργων και να εξασφαλίζει ότι η Περιφέρεια είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για τα επερχόμενα φαινόμενα.

Ο χρόνος περνάει και η ανάγκη για άμεση δράση είναι επιτακτική. Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας μπορεί και πρέπει να λάβει δραστικά μέτρα που θα προστατεύσουν την περιοχή και θα διασφαλίσουν ότι η φυσική ομορφιά, η οικονομία και οι πολίτες της θα μπορέσουν να συνεχίσουν να ευημερούν.

Αυτό το άρθρο μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια συζήτηση γύρω από την ενίσχυση των υποδομών και την ανάγκη για σοβαρή και υπεύθυνη πολιτική σε ζητήματα προστασίας από φυσικές καταστροφές.

Ενεργειακές κοινότητες / Γράφει ο καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος

Ενεργειακές κοινότητες:

Οι τρεις προϋποθέσεις που καταθέσαμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο για να γίνει το εγχείρημα επωφελές ενεργειακά, αποδοτικό αναπτυξιακά, δίκαιο κοινωνικά και αποτελεσματικό περιβαλλοντικά.

1. ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ με επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη.
Τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν καταφέρει να μειώσουν τις τιμές του ρεύματος 3-4 φορές περισσότερο από την Ελλάδα, ακριβώς γιατι εκεί οι αγορές ρυθμίζονται από δημόσιου χαρακτήρα επιχειρήσεις και όχι από ενεργειακά ολιγοπώλια, (καρτέλ).
Η απουσία δημόσιου ελέγχου και η απουσία ανταγωνισμού στις ενεργειακές αγορές, είναι οι αιτίες της μεγάλης ενεργειακής ακρίβειας στην Ελλάδα, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
2. ΒΙΩΣΙΜΟΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ για την ισόρροπη χωρικά, εφικτή περιβαλλοντικά, αποδοτική αναπτυξιακά και δίκαιη κοινωνικά κατανομή τους στον χώρο.
Η άμετρη και ανεξέλεγκτη συγκέντρωση βιομηχανικής έκτασης ΑΠΕ οδηγεί στην περιβαλλοντική, αναπτυξιακή και κοινωνική ερημοποίηση της υπαίθρου.
Δεν υπάρχει «πράσινη» ανάπτυξη χωρίς το αυθεντικό πράσινο της φύσης.

3. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΟΛΙΓΟΠΩΛΙΟΥ – ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΠΕ ΣΕ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ.

Οι ενεργειακές κοινότητες πρέπει να έχουν δυναμικό, αποφασιστικό και πρωτεύοντα ρόλο στην εγκατάσταση ΑΠΕ. Σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σήμερα. Που τον κυρίαρχο ρόλο τον παίζουν τα μεγάλα ενεργειακά ολιγοπώλια, με τις ενεργειακές κοινότητες να είναι «στάχτη στα μάτια» για τους πολίτες της ακριβότερης ενεργειακά χώρας της Ευρώπης.

ΤΑΦΡΟΣ 66 / Όλοι στο ίδιο τραπέζι. “Θύτες” και “προστάτες”. Γράφει η Αδαμίδου Κυριακή

Πρώτη είδηση σε όλα τα ξένα μέσα ο Παγασητικός κόλπος και το λιμάνι του Βόλου. Ο Guardian έγραψε για την “κουβέρτα από νεκρά ψάρια που εξαφάνισε τη θάλασσα στο λιμάνι του Βόλου”.

Οι καταγγελίες για παραλείψεις “πάνε κι έρχονται” για τις ευθύνες που ακόμα δεν έχουν αποδοθεί. Από τον Δήμο στην Περιφέρεια και το αντίστροφο. Και η κεντρική Διοίκηση σε ρόλο “Πόντιου Πιλάτου”, αφού η ανικανότητα και διαφθορά της κυβέρνησης αυτής και των κρατικών αξιωματούχων είναι υπαρκτή και η ίδια ούτε την αρνείται αλλά ούτε και την ενδιαφέρει. Εξάλλου απέδειξε ότι μπορεί να συμβιώσει αποτελεσματικά με αυτές.

Κάτι αντίστοιχο του Βόλου, όχι βεβαίως σ’ αυτήν την έκταση, βιώνουν εδώ και 35 χρόνια οι κάτοικοι του νομού Ημαθίας, λόγω της τάφρου 66 που αποτελεί πέρα από οικολογική, μια υγειονομική βόμβα που καραδοκεί να σκάσει στην περιοχή.

Έτσι ένα ποτάμι που ήταν πηγή ζωής για πολλές δεκαετίες, εξασφαλίζοντας την άρδευση χιλιάδων στρεμμάτων σήμερα καθίσταται απολύτως επικίνδυνο, ενώ κάθε ζωντανός οργανισμός που ζει σ’ αυτό, τους θερινούς μήνες πεθαίνει μαζί μ’αυτό.

Ένας συλλέκτης των ρεμάτων και ρυακιών του ορεινού όγκου του Βερμίου, που δεν είναι άλλο, παρά η φυσική λειτουργία του βουνού, που μας προσφέρει καθαρό νερό το καλοκαίρι, διασφαλίζοντας συνθήκες αειφόρου ανάπτυξης για την περιοχή, υφίσταται σήμερα τη βάναυση μόλυνση του.

Η δυσοσμία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες καθιστoύν ανυπόφορη τη διαβίωση των κατοίκων σε περίπου δέκα οικισμούς της Ημαθίας, που έχουν την ατυχία να μένουν κοντά στην περίφημη Τάφρο 66.

Έτσι καθημερινά οι κάτοικοι συναντούν μαύρα νερά, νεκρά ψάρια, φίδια, χελώνες και οποιαδήποτε άλλη μορφή ζωής θα μπορούσε να ζήσει σε ένα ποτάμι. Οι δραστηριότητες των αγροτών των δυο Νομών Ημαθίας κ Πέλλας, χρησιμοποιούνται ως άλλοθι από τους βιομηχάνους, αφού τίθεται – εκ των πραγμάτων – το ζήτημα της απορρόφησης των προϊόντων τους. Και η Πολιτεία; Μα η Πολιτεία είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΟΥΣΑ ως συνήθως. Αρκείται μόνον σε διαπιστώσεις, συνεδριάσεις ανούσιες και συνεννοήσεις και υποσχέσεις με τους θύτες χωρίς όμως αποτέλεσμα. Όλοι στο ίδιο τραπέζι. “Θύτες” και “προστάτες”. Θεωρώ ότι αυτή η “υβριστική συμπεριφορά”, προς τους κατοίκους της Ημαθίας, ιδιαίτερα προς αυτούς που «ζουν» (η ζωή τους θερινούς μήνες είναι αφόρητη εξ’ αιτίας της δυσοσμίας) στις παραποτάμιες περιοχές, δεν πρέπει να είναι πλέον ανεκτή! Τα «πρόστιμα» που επιβάλλονται – όταν επιβάλλονται – από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς κατά κανόνα δεν καταβάλλονται ή περιορίζονται στο ελάχιστο αφού αυτά υπάρχουν απλά για να δικαιολογούν τη σχέση αμοιβαίας «κατανόησης», μεταξύ διοίκησης κ των υπεύθυνων για τη ρύπανση της Τ66.

Έτσι κάθε χρόνο το καλοκαίρι, ιδιαίτερα τον μήνα Ιούλιο και Αύγουστο, το ποτάμι μετατρέπεται κυριολεκτικά σε τάφο. Οι δικαιολογίες από τον νυν αντιπεριφερειάρχη περιορίζονται σε τετριμμένες δικαιολογίες περί “κλιματικής αλλαγής”, “λειψυδρίας” και “άρδευσης” εκ μέρους των αγροτών. Ότι δηλαδή το επίσημο κράτος μέσω της κυβέρνησης “ψελλίζει” σε κάθε πρόβλημα περιβαλλοντικό. Και τα φερτά υλικά κύριοι της περιφέρειας γιατί δεν τα καθαρίζετε; Η Τάφρος 66 έχει μείνει η μισή πλέον από φερτά υλικά, ξύλα, δένδρα αλλά και τη λειψυδρία, με αποτέλεσμα το νερό να μην έχει ροή και διέξοδο.

Οι κάτοικοι ζητούν να γίνουν άμεσα ενέργειες ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ καθαρισμού για να λυθεί το πρόβλημα. Η δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν χρήματα … δεν ευσταθεί. Όπως βρήκατε χρήματα για το “μπάζωμα” του εγκλήματος των Τεμπών, και μάλιστα από το ταμείο ανάκαμψης, να βρείτε και για τον καθαρισμό της τάφρου. Εκτός κι αν τα χρήματα για την πρόληψη και την πολιτική προστασία τα έχετε για άλλες “δουλειές”!

Η διάλυση της κρατικής και κοινωνικής μας υπόστασης θα έχει ως συνέπεια να κλιμακώνεται το έγκλημα, κανείς να μην πληρώνει και κανείς να μην φοβάται ότι θα χάσει την εξουσία και κάποια στιγμή θα δώσει λόγο.

Η Τάφρος 66 έχει μείνει η μισή πλέον από φερτά υλικά, ξύλα, δένδρα αλλά και τη λειψυδρία, με αποτέλεσμα το νερό να μην έχει ροή και διέξοδο. Οι κάτοικοι ζητούν να γίνουν άμεσα ενέργειες καθαρισμού για να λυθεί το πρόβλημα.

Το πρόβλημα είναι ευαίσθητο κ ακουμπά και τις βιομηχανίες που βρίσκονται καρά μήκος της Τάφρου κ δε συμβαδίζουν με τη νομοθεσία περί βιολογικού καθαρισμού.

ΑΔΑΜΙΔΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ

Συντονίστρια της Περιφερειακής παράταξης “Αλλαγή στη Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” στην Ημαθία

Αγρότες / Φτωχαίνουν, ενώ η παραγωγή αργοπεθαίνει και η ύπαιθρος εγκαταλείπεται στην Ελλάδα των καρτέλ / Γράφει ο Γιάννης Μυλόπουλος

Η αγροτική παραγωγή ελέγχεται, με τα αγροτικά προϊόντα να τυποποιούνται και να εξάγονται στις διεθνείς αγορές, από μεταπρατικά ολιγοπώλια. Τα οποία καθορίζουν τις τιμές των αγροτικών προϊόντων κατά τρόπο που να φτωχαίνουν οι παραγωγοί και να θησαυρίζουν τα καρτέλ.
Παράδειγμα η ισχυρά ανταγωνιστική παραγωγή ροδάκινου στην Κεντρική Μακεδονία και συγκεκριμένα στην Πέλλα και στην Ημαθία.
Οι 15 τον αριθμό κονσερβοποιίες της χώρας συνεννοούνται μεταξύ τους και αγοράζουν τα ροδάκινα, προκειμένου να τα τυποποιήσουν και να τα εξάγουν στις διεθνείς αγορές, σε τιμές κάτω του κόστους.
Με αποτέλεσμα τα ελληνικά ροδάκινα να ταξιδεύουν και να πουλιούνται σε καλές τιμές σε όλον τον κόσμο, αλλά οι Έλληνες ροδακινοπαραγωγοί να έχουν φτωχοποιηθεί και να έχουν καταντήσει επαίτες στα χωράφια τους και στην πατρίδα τους.
Αφού η κυβέρνηση, στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού μιας υποτιθέμενα ελεύθερης οικονομίας, καταργεί τον ίδιο τον ανταγωνισμό.
Καθώς, με όχημα το ιδεολόγημα της αυτορρύθμισης των αγορών, καταργεί κάθε έννοια κρατικού ελέγχου και ρύθμισης των τιμών. Αφήνοντας τις «ελεύθερες» αγορές να ρυθμίζονται από τα κερδοσκοπικά καρτέλ.
Ούτε καθορισμός ελάχιστης τιμής προϊόντων, ούτε καθορισμός πλαφόν, ούτε έλεγχοι για την κερδοσκοπία και την αισχροκέρδεια γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, σε αντίθεση με αυτά που συμβαίνουν στις ευρωπαϊκές αγορές.
Η ελεύθερη οικονομία έγινε συνώνυμη με την πλήρη ελευθερία των κερδοσκοπικών καρτέλ, να καθορίζουν εκείνα τις τιμές, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Αφού είναι γνωστό από τα εγχειρίδια των πρωτοετών, ακόμη, φοιτητών της Οικονομικής επιστήμης, ότι όταν οι αγορές δεν ρυθμίζονται από το κράτος, ρυθμίζονται κατά το δοκούν από τους ισχυρούς παίκτες. Δηλαδή από τα οργανωμένα ολιγοπώλια.
Με αποτέλεσμα, στην Ελλάδα της ισχυρά ανταγωνιστικής πρωτογενούς παραγωγής, οι παραγωγοί, δηλαδή οι αγρότες, να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης των οργανωμένων ολιγοπωλίων.
Τα οποία ολιγοπώλια που εκμεταλλεύονται τους αγρότες, ούτε τους βιολογικούς καθαρισμούς των εργοστασίων τους δεν λειτουργούν, για να κάνουν οικονομία στην ενέργεια.
Αυτά, τουλάχιστον, συμβαίνουν στην Κεντρική Μακεδονία. Όπου οι βιομηχανίες προτιμούν να πληρώνουν πρόστιμα, όποτε τους ελέγχουν, παρά να πληρώνουν την ενέργεια για τη λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών των μονάδων τους.
Με αποτέλεσμα τα βιομηχανικά απόβλητα της επεξεργασίας των φρούτων να διατίθενται ανεπεξέργαστα στην Τάφρο 66, το κανάλι που άνοιξε στα μέσα του 20ου αιώνα για να στραγγίσει τα νερά από τη λίμνη των Γιαννιτσών, που τότε είχε αποξηραθεί. Και που σήμερα έγινε, εξ αιτίας της ανεξέλεγκτης λειτουργίας των βιομηχανιών, αγωγός μεταφοράς μόλυνσης και ρύπανσης.
Η εικόνα σήμερα στην ελληνική ύπαιθρο, μια ύπαιθρο πλούσια και ισχυρά παραγωγική, είναι μια εικόνα γενικευμένης οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής παρακμής.
Οι αγρότες φτωχοποιημένοι και εξαθλιωμένοι από τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές που αγοράζονται τα προϊόντα τους, αποτέλεσμα της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης των ολιγοπωλίων, δεν μπορούν να βγάλουν ούτε τα έξοδα του χειμώνα.
Καθώς οι τιμές των προϊόντων τους παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλές, ανεξάρτητα από την ποιότητα που εξασφαλίζουν και τη ζήτηση που έχουν στις αγορές.
Τα έσοδά τους καταρρέουν, τη στιγμή που η ενέργεια, οι πρώτες ύλες, αλλά και τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης για τις οικογένειές τους αυξάνονται συνεχώς.
Αλλά και τα κάποτε καθαρά ποτάμια, με την τοξική ρύπανση, τη δυσοσμία, τα ψόφια ψάρια, τα κουνούπια και τις αρρώστιες που σήμερα μεταφέρουν, εξ αιτίας των ανεπεξέργαστων αποβλήτων των βιομηχανιών, είναι μια επικίνδυνη υγειονομική βόμβα για τους κατοίκους, για τους αγρότες δηλαδή και για τις οικογένειές τους.
Αλλά και πέραν αυτών και για όσους υδρεύονται και ποτίζουν από τα υπόγεια νερά, που κι αυτά με τη σειρά τους ρυπαίνονται από τα μολυσμένα επιφανειακά νερά.
Η Τάφρος 66, με όλη τη ρύπανση που μεταφέρει, συμβάλλει στον ποταμό Αλιάκμονα, ρυπαίνοντας και τα δικά του νερά.
Για να καταλήξει τελικά, μέσω του Αλιάκμονα στον Θερμαϊκό, μεταφέροντας την υγειονομική βόμβα της βιομηχανικής ρύπανσης στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στο ευρύτερο οικοσύστημα.
Όσο για τους αρμόδιους φορείς του κράτους και της περιφέρειας, αυτοί δεν επεμβαίνουν. Οχυρώνονται πίσω από την ελεύθερη οικονομία και το επιχείρημα της αυτορρύθμισης των αγορών.
Οι οποίες, στο τέλος, πράγματι θα αυτορρυθμιστούν.
Η φτώχεια αφενός και η βρώμα αφετέρου θα διώξουν τους αγρότες από τα χωράφια τους και από τα χωριά τους.
Οι ροδακινιές και οι πλούσιοι οπωρώνες της Μακεδονίας, θα δώσουν σιγά σιγά τη θέση τους σε ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά συστήματα.
Η ύπαιθρος θα ερημοποιηθεί πρώτα οικονομικά και περιβαλλοντικά και στη συνέχεια και κοινωνικά.
Οι αγρότες, θα προσπαθήσουν και αυτοί με τα χρόνια να απορροφηθούν από την «ελεύθερη» αγορά της παρασιτικής και… αεριτζίδικης οικονομίας του τουρισμού και των Airbnb.
Μέχρι που η Ελλάδα να ερημοποιηθεί τελείως, από τις φυσικές καταστροφές από τη μια και από την εκμετάλλευση των καρτέλ και την εγκατάλειψη της υπαίθρου που την ακολουθεί, από την άλλη.
Χάνοντας, στο τέλος, ακόμη και τον φτωχό τουρισμό του all inclusive που της έχει απομείνει…
Γιάννης Μυλόπουλος
Αλλαγή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας