“Οι ροδακινοπαραραγωγοι της Ημαθίας κ της Πέλλας σε απόγνωση “. Γράφει η Κυριακή Αδαμίδου

Μετά από 5 χρόνια εξαγγελιών και ανακοινώσεων της κυβέρνησης της ΝΔ για δήθεν μικρότερο χρονικό διάστημα εξόφλησης αποζημιώσεων οι αγρότες μας διαπιστώνουν με οδυνηρό τρόπο ότι στην πράξη η κατάσταση όσον αφορά τον χρόνο καταβολής των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει, εφόσον ο χρόνος εξόφλησης των αποζημιώσεων στους παραγωγούς αντί να γίνεται συντομότερος επιμηκύνεται. Βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο του 2024 και οι παραγωγοί της περιφέρειας Κ.Μακεδονίας  των οποίων οι καλλιέργειες επλήγησαν από αντίξοα καιρικά φαινόμενα κατά το 2023 ακόμη περιμένουν την εξόφληση των αποζημιώσεων τους από τον ΕΛΓΑ. Έτσι οι παραγωγοί είναι αγανακτισμένοι επειδή είναι η πρώτη φορά που αν και έχουν βγει τα πορίσματα δεν έχουν πάρει τις αποζημιώσεις τους. Και το πρόβλημα είναι ότι ενώ «τρέχουν» τα έξοδα και οι οφειλές τους, δεν γνωρίζουν πότε ακριβώς θα πάρουν τις αποζημιώσεις τους από τον ΕΛΓΑ.  με αποτέλεσμα να τίθεται σοβαρό ζήτημα για την επιβίωσή τους. Επίσης το πρόβλημα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις κοινοτικές επιδοτήσεις που ποτέ δεν έρχονται αφού αδύνατη  αποδεικνύεται ξανά φέτος η υποβολή των δηλώσεων καλλιέργειας που κάνουν αγρότες και κτηνοτρόφοι, βάσει των οποίων διανέμονται κάθε χρόνο ποσά  άνω των 2 δισ. ευρώ και οι οποίες αποτελούν τη βάση για πλείστες σημαντικές λειτουργίες για τους παραγωγούς, από τη συμμετοχή τους σε προγράμματα μέχρι τη λήψη δανείων, φοροαπαλλαγών και την ασφάλιση για τους νέους αγρότες. Εν τω μεταξύ  αποφασισμένοι να αφήσουν τα ροδάκινα στα δέντρα ήταν οι αγρότες Ημαθίας και Πέλλας οι οποίοι ζητούν εγγυημένη τιμή στα 50 λεπτά ανά κιλό συμπύρηνου ροδάκινου .

Ήταν   έτοιμοι να προβούν στο κόψιμο των ροδακινιών  στο μέσον της συγκομιδής, γιατί η παραγωγή ήταν ασύμφορη. Άφησαν δε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μη μαζέψουν τα ροδάκινα από τα δέντρα αν δεν εξασφαλίσουν εγγυημένη τιμή πώλησης.

  Όπως συμβαίνει με όλους τούς προμηθευτές της αγοράς που γνωρίζουν εκ των προτέρων την τιμή του προϊόντος που προμηθεύουν στην βιομηχανία, το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και με τα αγροτικά προϊόντα, ώστε οι παραγωγοί μας μαζί με τις έγκαιρες πληρωμές, επιδοτήσεις ή αποζημιώσεις, να έχουν ρευστότητα να πληρώσουν το ρεύμα, τον γεωπόνο, τα εφόδια, το πετρέλαιο. Διαφορετικά ως μοναδική λύση θα έχουν την αύξηση της εξάρτησής τους από τις τράπεζες και την κάρτα αγρότη με 7,5% επιτόκιο ή να πουλήσουν όσο όσο την παραγωγή τους στον έμπορο.

Αδαμίδου Κυριακή

Συντονίστρια της Περιφερειακής παράταξης “Αλλαγή στη Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” στην Ημαθία.

 

Γιάννης Μυλόπουλος / Δεν είναι ανίκανοι. Εκτελούν σχέδιο.

Όπως διαπιστώνεται εκ του αποτελέσματος, καμία προετοιμασία δεν έγινε, κανένα προληπτικό μέτρο δεν λήφθηκε, κανένα έργο περιορισμού της φυσικής καταστροφής δεν εκτελέστηκε και κανένας εξοπλισμός, όπως και καμία ενίσχυση του στόλου και του προσωπικού δεν υλοποιήθηκε.

Από τα 36 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, σε μια χώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναγνώρισε ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης έχει διαστάσεις πολέμου, διατέθηκαν μόλις 556,63 εκατομμύρια ευρώ.
Μόλις το 1,3%, δηλαδή, της ευρωπαϊκής ενίσχυσης εκτιμήθηκε ότι αξίζει να επενδυθούν σε αυτόν τον ασύμμετρο, όπως τον αποκαλούν επικοινωνιακά κάθε καλοκαίρι, πόλεμο.
Αλλά ακόμη και από αυτά τα 556,63 εκατομμύρια ευρώ, μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού, είχαν απορροφηθεί μόλις τα 5,34 εκατομμύρια ευρώ. Μόλις το 1%, δηλαδή, του συνόλου.
Ο πόλεμος με την κλιματική αλλαγή και η περίφημη προετοιμασία του επιτελικού κράτους να αντιμετωπίσει τον μεγάλο… εχθρό της χώρας, αποτιμάται σε αριθμούς ως το 1 προς 10.000 της συνολικής ευρωπαϊκής ενίσχυσης που έχει λάβει η χώρα από τα ευρωπαϊκά ταμεία για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα της προβλήματα.
Όλη η προετοιμασία ολόκληρης της χώρας για την προσαρμογή, δηλαδή, στην κλιματική αλλαγή, αντιστοιχεί σε 5,34 εκατομμύρια ευρώ.
Η μερίδα του λέοντος του Ταμείου Ανάκαμψης οδηγήθηκε στα ταμεία των ολιγοπωλιακών μεγάλων επιχειρήσεων.
Σαν κι αυτές που κερδοσκοπούν στις αγορές, ανεβάζοντας τις τιμές στα ύψη.
Και σαν κι εκείνες που υλοποιούν το… πρασίνισμα της χώρας. Καταστρέφοντας το αυθεντικό πράσινο, άλλοτε για να χτίσουν βιομηχανικού μεγέθους ανεμογεννήτριες και άλλοτε για να εγκαταστήσουν στις κάποτε πράσινες περιοχές τεράστιας έκτασης φωτοβολταϊκά πάρκα.
Πρόκειται για τις εταιρείες που θα… αξιοποιήσουν τα φετινά καμένα, υψώνοντας στη θέση τους τεράστιες ανεμογεννήτριες και σπέρνοντας χιλιάδες φωτοβολταϊκά.
Με συνέπεια να μην αναγεννηθεί η πανίδα και η χλωρίδα του καμένου οικοσυστήματος, να επιδεινωθεί επί το ξηρότερο και το θερμότερο η κλιματική κρίση, να ενισχυθεί η λειψυδρία, να παραδοθούν οι κατάντι περιοχές στις πλημμυρικές καταστροφές που επαπειλούνται και να καταστραφεί η τοπική οικονομία σε όλη την ελληνική ύπαιθρο,
Όλη η αλήθεια για τις πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από τις μεγάλες οικολογικές καταστροφές τα καλοκαίρια που ερημοποιούν την ύπαιθρο, βρίσκεται σε δυο χαρακτηριστικές δηλώσεις του πρωθυπουργού.
Η πρώτη είναι η τραγική δήλωσή του, όταν δικαιολογώντας σε πολίτες την καταστροφή ενός δάσους στην Κέρκυρα, προκειμένου να κτιστεί στη θέση του μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, είπε:
«Τα δάση κάποτε θα καούν».
Η δεύτερη είναι η περσινή δήλωσή του για την προστασία των δασών:
«Τα δάση θα ιδιωτικοποιηθούν για να προστατευτούν πιο αποτελεσματικά».
Και οι δύο δηλώσεις λειτούργησαν σαν την αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Τα δάση, πράγματι, κάηκαν. Ή καλύτερα αφέθηκαν να καούν αβοήθητα. Με ένα budget 5,34 εκατομμυρίων ευρώ για ολόκληρη την Ελλάδα.
Όσο για την καλύτερη προστασία των δασών, πράγματι, οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά στα καμένα είναι η καλύτερη εγγύηση ότι θα προστατευτούν με το καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας.
Η Ελλάδα αλλάζει βίαια. Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα καμίας ανικανότητας.

Είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένου σχεδίου που εκτελείται με τεράστια συνέπεια και επιτυχία.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: «ΤΑ ΔΑΣΗ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΟΥΝ…»

Στις Σέρρες, εκτός από το όρος Όρβηλος, που βρίσκεται στα σύνορα και καιλγεται εδώ και 26 μέρες, καίγεται και το όρος Μενοίκιο, από την Παρασκευή.

Αυτό χωρίς να έχει ναρκοπέδιο και χωρίς να είναι παραμεθόριο…

 

Παρόλα αυτά, οι πολίτες που έτρεξαν να βοηθήσουν τους πυροσβέστες στην κατάσβεση υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν κοντά στις εστίες της φωτιάς, γιατί δεν υπάρχουν ούτε δασικοί δρόμοι, ούτε αντιπυρικές ζώνες.

Η κυβέρνηση δηλαδή, ενώ υποχρέωσε και σωστά θα πω εγώ, τους ιδιώτες να καθαρίσουν τα οικόπεδά τους από την καύσιμη ύλη ενόψει θέρους, απειλώντας με πρόστιμα όσους δεν συμμορφωθούν, η ίδια πέταξε αετό και δεν έκανε το χρέος της στην περιοχή ευθύνης της, στη δημόσια γη.
Καμία πρόληψη και κανένα έργο πυροπροστασίας, δηλαδή, σε μια χρονιά που λόγω ανομβρίας «φώναζε» από μακριά ότι τα δάση θα καίγονταν το καλοκαίρι.

Αλλά που να μείνουν λεφτά για την προσαρμογή στις συνθήκες της κλιματικής κρίσης και την προστασία των δασών;

Αφού το 85% των δις του Ταμείου Ανάκαμψης πήγε σε μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Που… συμπτωματικά είναι σαν κι αυτές που θα ωφεληθούν από το μεγάλο φωτοβολταϊκό πάρκο που όλως τυχαίως σχεδιάζεται στο βουνό που σήμερα καίγεται.

Εδώ δεν μιλάμε μόνο για ανικανότητα και για σύνδρομο των Μωρών Παρθένων.
Εδώ μιλάμε πλέον για μια προαναγγελθείσα καταστροφή.
Αφού είναι γνωστό ότι οι πυρκαγιές σβήνουν την… άνοιξη. Σβήνουν με τα έργα πρόληψης, δηλαδή, πριν ακόμη ανάψουν…
Η παράταξη ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ αισθάνεται την ανάγκη να συγχαρεί τους πυροσβέστες και τους εθελοντές που παλεύουν αυτές τις ώρες με τη φωτιά με αυτοθυσία, για το δύσκολο έργο που επιτελούν.
Ένα έργο που το κάνει ακόμη πιο δύσκολο η άρνηση του κράτους να επενδύσει στην πρόληψη των πυρκαγιών και στον περιορισμό των φυσικών καταστροφών.

Άλλωστε, το ενδιαφέρον της κυβέρνησης φάνηκε από όσα είπε ο πρωθυπουργός on camera πριν λίγα χρόνια στην Κέρκυρα, με αφορμή την καταστροφή ενός δάσους, προκειμένου να κτιστεί ένα μεγάλο ξενοδοχείο.

«Τα δάση κάποτε θα καούν», είπε.

Και κατά σύμπτωση, έτσι και έγινε.

Κάτι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, δηλαδή…

Γιάννης Μυλόπουλος

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ “ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΚΜ” ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΡΟΔΑΚΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

🎯 Γιάννης Μυλόπουλος: “Μια άλλη, βιώσιμη και δίκαιη αναπτυξιακή πολιτική για τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής είναι σήμερα αναγκαία στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας”.

✊ Η παράταξη “ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας”, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση των Προέδρων των αγροτικών συλλόγων της Ημαθίας, έδωσε δυναμικό παρόν με τη συμμετοχή της Συντονίστριας Ημαθίας, Κυριακής Αδαμίδου, στην εκδήλωση διεκδίκησης που οργάνωσαν, υπό την αιγίδα της τοπικής κοινότητας Λουτρού και του προέδρου της.

 🍑Συζητήθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί βιομηχανικού ροδάκινου και οι αποζημιώσεις ΕΛΓΑ που καθυστερούν. Στη συνάντηση, οι εκπρόσωποι των αγροτικών συλλόγων κατήγγειλαν τις μεθοδεύσεις τόσο της κυβέρνησης, όσο και των βιομηχάνων, που οδηγούν στην τελική καταστροφή τον Έλληνα παραγωγό. Το πρόβλημα επικεντρώνεται στη μη απόδοση συγκεκριμένης τιμής των ροδάκινων που να συμφέρει τους παραγωγούς, αποτέλεσμα της συστηματικής υποβάθμισης του πρωτογενούς τομέα.

Ο επικεφαλής της παράταξης, καθηγητής ΑΠΘ Γιάννης Μυλόπουλος, δήλωσε σχετικά:

“Στηρίζουμε τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής που έχει αφεθεί αβοήθητος στην Περιφέρειά μας. Η αγροτική παραγωγή συμπιέζεται σήμερα ανάμεσα στις Συμπληγάδες της κλιματικής κρίσης αφενός και του μοντέλου της ολιγοπωλιακής ανάπτυξης που προωθείται στη χώρα μας αφετέρου.
Οι αγρότες χρειάζονται ενίσχυση με έργα και πολιτικές για την προσαρμογή της περιφέρειας στην κλιματική κρίση. Και συγχρόνως χρειάζονται στήριξη απέναντι στη ληστρική επιδρομή των καρτέλ, που καθορίζουν τις τιμές των προϊόντων όχι σύμφωνα με την ανταγωνιστικότητά τους στις αγορές, αλλά σύμφωνα με τα κερδοσκοπικά συμφέροντα των ιδίων.
Η ίδια ολιγοπωλιακή πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα από την ενέργεια, μέχρι την αγροτική παραγωγή και τον τουρισμό, ευθύνεται για την ακραία ακρίβεια και τη φτώχεια που μας πλήττει.
Η Κ. Μακεδονία είναι μια προικισμένη και πλούσια σε φύση, φυσικά αγαθά και φυσικούς πόρους, αγροτικά προϊόντα και ενεργειακές πηγές Περιφέρεια. Της οποίας, όμως, οι κάτοικοι υποφέρουν από φτώχεια, ακρίβεια, ανεργία και χαμηλή αγοραστική δύναμη των απολαβών τους.

Μια άλλη, βιώσιμη και γι αυτό δίκαιη αναπτυξιακή πολιτική είναι σήμερα αναγκαία και στον πρωτογενή τομέα. Μια αναπτυξιακή πολιτική για την οποία θα αγωνιστούμε εντός και εκτός Περιφερειακού Συμβουλίου, συμπαρατασσόμενοι στα δίκαια αιτήματα των αγροτών. Συγχρόνως δεν θα σταματήσουμε να υποβάλλουμε προτάσεις για λύση των προβλημάτων, σε μια άλλη κατεύθυνση από εκείνη που τα δημιούργησε”.

Μυλόπουλος: “Ανεπαρκές και επικίνδυνο το σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης”

Μυλόπουλος: “Ανεπαρκές και επικίνδυνο το σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης

Η παράταξη “ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας” με επικεφαλής τον Καθηγητή του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλο, καταψήφισε το θέμα της Αντιπλημμυρικής Θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης που συζητήθηκε στη Μητροπολιτική Επιτροπή Θεσσαλονίκης, μετά από εισήγηση της διοίκησης της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, με ένα σκεπτικό που αναπτύσσεται σε ιδιαίτερο σημείωμα που κατέθεσε και που εστιάζει σε 10 σημεία:

  • Το Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Λεκανών Απορροής ΥΔ Κ. Μακεδονίας, στο οποίο εντάσσεται η Αντιπλημμυρική Θωράκιση της Θεσσαλονίκης με έργα και παρεμβάσεις διευθέτησης της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων, είναι αυτό που συντάχθηκε το 2018 και αναθεωρήθηκε το 2020.

 

  • Η αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Λεκανών Απορροής ΥΔ Κ. Μακεδονίας του 2024, η οποία ολοκληρώθηκε και παρουσιάστηκε λίγο καιρό πριν, δεν έχει ληφθεί καθόλου υπόψη στο παρόν έργο της Αντιπλημμυρικής Θωράκισης της Θεσσαλονίκης με έργα και παρεμβάσεις διευθέτησης της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα αντιπλημμυρικά έργα που προβλέπονται στην παρούσα μελέτη, τα οποία θα αρχίσουν να κατασκευάζονται κατά τον επόμενο χρόνο, θα στηρίζονται στα υδρολογικά δεδομένα, όσον αφορά στην εκτίμηση των πλημμυρικών κινδύνων, της προηγούμενης δεκαετίας.

 

Αυτή η υστέρηση είναι σοβαρή και εγκυμονεί κινδύνους, αν ληφθεί υπόψη η διαπίστωση του νέου Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας του 2024.

Σύμφωνα με την οποία, για το σύνολο του Υδατικού Διαμερίσματος 10, παρουσιάζεται ένας υποδιπλασιασμός των περιόδων επαναφοράς των έντονων φαινομένων βροχόπτωσης.

Αυτό υποδηλώνει ότι στο μέλλον οι εντάσεις βροχής που αφορούν δεδομένη περίοδο επαναφοράς, π.χ. 50 ετών, θα αυξηθούν σημαντικά. Που σημαίνει ότι στο άμεσο μέλλον, αν διατηρηθεί η ίδια περίοδος επαναφοράς στους σχεδιασμούς, η συχνότητα εμφάνισης πλημμυρικών φαινομένων θα αυξηθεί. Για να διασφαλιστεί, συνεπώς, το ίδιο επίπεδο ασφάλειας απέναντι στον πλημμυρικό κίνδυνο σε σχέση με τα μέχρι τώρα δεδομένα, οι περίοδοι επαναφοράς βάσει των οποίων υπολογίζονται τα πλημμυρικά φαινόμενα θα πρέπει στο εξής σχεδόν να διπλασιαστούν. Τα 50 έτη δηλαδή να γίνουν 100.

Αυτή η βασική παραδοχή για τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό δεν έχει ληφθεί υπόψη στην παρούσα μελέτη, η οποία στηρίχθηκε σε παρωχημένα υδρολογικά δεδομένα της περασμένης δεκαετίας.

 

Αυτό είναι αντίθετο με τις προβλέψεις και τις επιταγές της ΕΕ, οι οποίες δικαιολογούνται απολύτως και από τις πρόσφατες εξελίξεις όσον αφορά στην εμφάνιση πλημμυρικών κινδύνων, στο πλαίσιο της εξελισσόμενης Κλιματικής Κρίσης.

Τα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα «Ιανός» το 2020 και «Daniel» το 2023 που έπληξαν κυρίως τη γειτονική περιφέρεια Θεσσαλίας, είχαν περίοδο επαναφοράς, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα 500 περίπου χρόνια το πρώτο και τα 1000 χρόνια το δεύτερο. Τα οποία, όμως, στο πλαίσιο της επελαύνουσας Κλιματικής Κρίσης συνέβησαν δυο φορές μόλις εντός 3 χρόνων.

Επιβεβαιώνοντας πλήρως την ανάγκη άμεσης αναθεώρησης των αντιπλημμυρικών έργων, σύμφωνα με τα νέα δυσμενέστερα δεδομένα.

 

Η αντιπλημμυρική θωράκιση, συνεπώς, της Θεσσαλονίκης που εκτελείται σύμφωνα με τα υδρολογικά δεδομένα και τους κινδύνους πλημμύρας προ του 2020 κρίνεται ως αναχρονιστική και απολύτως ξεπερασμένη. Και αυτό όχι από προβλέψεις και εκτιμήσεις, αλλά από τα πραγματικά δεδομένα.

Ως εκ τούτου, το παρόν έργο κρίνεται αναποτελεσματικό στο σύνολό του.

Η εκτίμηση που αναφέρεται στην εισήγηση της υπηρεσίας, σε απάντηση παρατηρήσεων και προτάσεων των κατοίκων Κρυονερίου Άνω Τούμπας, για αντιπλημμυρικό σχεδιασμό που θα στηρίζεται σε μεγαλύτερες περιόδους επαναφοράς, σύμφωνα με την οποία αν συμβεί αναθεώρηση επί το δυσμενέστερο των υδρολογικών παραδοχών, θα χρειαστούν «θηριώδη έργα» και επεμβάσεις για να απαντήσουν στο νέο σχεδιασμό, είναι απολύτως εσφαλμένη.

Η εκτίμηση πλημμυρικών φαινομένων με μεγαλύτερη περίοδο επαναφοράς ή αλλιώς η εκτίμηση μεγαλύτερων κινδύνων για τις ίδιες με πριν περιόδους επαναφοράς, ως προσαρμογή στις νέες δυσμενέστερες συνθήκες της Κλιματικής Κρίσης, δεν οδηγεί σε «θηριώδη» υπερδιαστασιολόγηση των αντιπλημμυρικών έργων. Κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς εξωπραγματικό και ανέφικτο.

Η θεώρηση μεγαλύτερων περιόδων επαναφοράς οδηγεί σε μια άλλη αντίληψη και μια διαφορετική φιλοσοφία του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού.

Που στηρίζεται στις εξής παραδοχές και προϋποθέσεις, σύμφωνα και με τις επιταγές της ΕΕ:

  • Ολοκληρωμένος Αντιπλημμυρικός Σχεδιασμός σε επίπεδο συνολικής Λεκάνης Απορροής και όχι αποσπασματικές παρεμβάσεις σε τμήματα των ρεμάτων και των ποταμών. Οι συνέργειες που επιτυγχάνονται με την ολοκληρωμένη θεώρηση του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού των Λεκανών Απορροής μειώνουν δραστικά την ανάγκη για «θηριώδη» αντιπλημμυρικά έργα.
  • Επεμβάσεις δασοκάλυψης και ενίσχυσης της βλάστησης και μικρά έργα ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών στα ανάντι, στις ορεινές δηλαδή και στις ημιορεινές περιοχές. Παραδείγματα τέτοιων ήπιων παρεμβάσεων είναι τα μικρά χωμάτινα φράγματα και τα μικρά φράγματα από κλαδοπλέγματα για την ανάσχεση των πλημμυρικών απορροών και τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων στα ορεινά και ημιορεινά. Οι επεμβάσεις αυτές, αν και ήπιες, μειώνουν σημαντικά το ύψος των πλημμυρικών κυμάτων που πλήττουν τις κατάντι περιοχές και συνεπώς μειώνουν και το μέγεθος των έργων διευθέτησης της κοίτης των ρεμάτων και των ποταμών στην κατάντι πεδινή περιοχή.
  • Λεκάνες εκτόνωσης των πλημμυρικών κυμάτων και διεύρυνση της κοίτης των ρεμάτων εκτός αστικών και ημιαστικών περιοχών. Η τεχνική αυτή μειώνει σημαντικά την ένταση και το ύψος των πλημμυρικών απορροών και συνεπώς και το μέγεθος των έργων διευθέτησης της κοίτης των ποταμών και των ρεμάτων στις κατοικημένες περιοχές.
  • Λύσεις και επεμβάσεις απολύτως ενταγμένες στο φυσικό τοπίο και στους φυσικούς τρόπους ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών, (Nature Based Solutions). Η νέα αντίληψη για τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό ακολουθεί τη φύση και δεν την καταστρέφει για να κατασκευάσει θηριώδη έργα. Η ενίσχυση της βλάστησης παρόχθια και στα πρανή των υδατορευμάτων, για παράδειγμα, αντί της καταστροφής της φύσης και της κοπής των δένδρων για την τεχνητή ενίσχυση των αναχωμάτων και τη σταθεροποίηση των πρανών, είναι μια τέτοια ήπια, πλην όμως πολύ αποτελεσματική τεχνική.

 

Στο παρόν έργο καμία από τις παραπάνω σύγχρονες και προσαρμοσμένες στα νέα δεδομένα της Κλιματικής Κρίσης αντιλήψεις δεν λαμβάνεται υπόψη. Συγκεκριμένα:

  • Ως περίοδος επαναφοράς λαμβάνεται η πριν από το 2020, πριν την επέλαση της Κλιματικής Κρίσης, δηλαδή και των φαινομένων «Ιανός» και «Daniel» περίοδος επαναφοράς των 50 χρόνων, με την ίδια με τότε θεώρηση του πλημμυρικού κινδύνου.

Γεγονός που αυξάνει κατακόρυφα τον πλημμυρικό κίνδυνο, γιατί οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα και σε ανεπαρκή σχεδιασμό έργων.

  • Οι επεμβάσεις για τη διευθέτηση της κοίτης της Περιφερειακής Τάφρου δεν γίνονται στο σύνολο της Λεκάνης Απορροής, αλλά μόνο σε ένα τμήμα της, που αντιστοιχεί σε ένα μήκος 6 μόλις χιλιομέτρων, από τα 9,13 συνολικά χιλιόμετρα της κοίτης της.
  • Τα έργα δεν επεκτείνονται στην ανάντι λοφώδη περιοχή, εκεί όπου οι πλημμυρικές απορροές δημιουργούνται για πρώτη φορά, με ήπιες παρεμβάσεις όπως η δασοκάλυψη, η φυτοκάλυψη και τα μικρά έργα ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών.
  • Ομοίως, δεν υπάρχουν ήπιες επεμβάσεις ανάσχεσης της πλημμύρας στο δάσος του Σέιχ Σου.
  • Δεν υπάρχουν πουθενά παρεμβάσεις για την έγκαιρη εκτόνωση της πλημμύρας, όπως φυσικές λεκάνες εκτόνωσης, πριν αυτή φτάσει στις κατοικημένες περιοχές.
  • Στην κοίτη και τα πρανή της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων δεν υπάρχουν «Nature Based Solutions», σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Αντίθετα, ακολουθείται η πεπαλαιωμένη και αναποτελεσματική τακτική της κοπής των δένδρων και της απομάκρυνσης της βλάστησης, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη μείωση της ικανότητας σταθεροποίησης των πρανών και ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών που τα δένδρα και η φυτοκάλυψη προκαλούν.
  • Δεν λήφθηκαν υπόψη οι προτάσεις των κατοίκων Κρυονερίου Άνω Τούμπας. Και μάλιστα αυτό συνέβη με το λανθασμένο επιχείρημα ότι ο εκσυγχρονισμός και η επικαιροποίηση των δεδομένων των πλημμυρικών κινδύνων θα απαιτούσε «θηριώδη έργα».

 

Για όλους αυτούς τους λόγους το παρόν έργο, αν και επίκαιρο ως προς την ανάγκη αντιπλημμυρικού σχεδιασμού, είναι αναποτελεσματικό και δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες γιατί:

  • Είναι αναχρονιστικό, ξεπερασμένο και δεν έχει αναθεωρηθεί, μια και αναφέρεται σε παραμέτρους σχεδιασμού προ του 2020, που εντωμεταξύ έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις
  • Δεν λαμβάνει υπόψη του τα νέα και δυσμενή υδρολογικά δεδομένα της Κλιματικής Κρίσης, όπως αυτά περιλαμβάνονται στην πρόσφατη Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας του 2024. Και επιπλέον δεν αξιοποιεί καθόλου τις σύγχρονες αντιλήψεις του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού
  • Προβλέπει αποσπασματικές παρεμβάσεις σε μέρος της κοίτης της ΠΤ και δεν λαμβάνει υπόψη του τον Ολοκληρωμένο Σχεδιασμό σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής
  • Δεν προβλέπει ήπιες παρεμβάσεις και μικρά έργα ανάσχεσης της πλημμύρας στην ανάντι λοφώδη περιοχή, ούτε στο δάσος Σέιχ Σου.
  • Δεν λαμβάνει υπόψη του σύγχρονες λύσεις στη φιλοσοφία των Nature based Solutions για τη διευθέτηση της κοίτης και την ενίσχυση και τη σταθεροποίηση των πρανών των υδατορευμάτων.

 

  • Για όλους αυτούς τους λόγους η ΜΠΕ που αφορά σε έργο αναχρονιστικά σχεδιασμένο, που δεν λαμβάνει υπόψη του τα νέα δυσμενή δεδομένα της κλιματικής κρίσης και τους νέους σχεδιασμούς και το οποίο, ως εκ τούτου, κρίνεται επικίνδυνο για την αντιπλημμυρική ασφάλεια της Θεσσαλονίκης, απορρίπτεται στο σύνολό της.

 

Η παράταξη ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ έχει από καιρό υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση για την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό των έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης των Λεκανών Απορροής της περιφέρειας, η οποία μάλιστα έγινε δεκτή από τον κ. Περιφερειάρχη.

Ο οποίος υποσχέθηκε να την ενσωματώσει στα επόμενα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας.

Από τότε, όμως, έχουν περάσει ήδη 5 μήνες και ο αντιπλημμυρικός σχεδιασμός εξακολουθεί να γίνεται με τον ίδιο ξεπερασμένο, αναποτελεσματικό και γι’ αυτό επικίνδυνο για την ασφάλεια της περιφέρειας τρόπο.

Και δυστυχώς, αυτό συμβαίνει ενώ η διοίκηση της περιφέρειας γνωρίζει και έχει αναγνωρίσει την ανάγκη αναθεώρησης του πλαισίου εκτέλεσης των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας, με δεδομένη την επελαύνουσα κλιματική αλλαγή.

 

Έκκληση για την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική

Έκκληση για την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική

🐝Ερώτηση με αίτημα για γραπτή απάντηση κατέθεσε η παράταξη «ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας» απευθυνόμενη προς τους Αντιπεριφερειάρχες Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Κεφαλά και Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής, κ. Ζωγράφου, ώστε να ενημερωθεί για τις πρωτοβουλίες της διοίκησης σχετικά με την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική.
🐝Το μέλι είναι σημαντικό αναπτυξιακό συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας. Ωστόσο, η επιδείνωση της κλιματικής κρίσης έχει προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στο ελληνικό περιβάλλον και η φετινή χρονιά ήταν ιδιαίτερα άνομβρη και θερμή, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται φαινόμενα «λιμοκτονίας» στις μέλισσες, χαμηλή συγκομιδή μελιού και απώλειες ζωικού κεφαλαίου. Μεγάλα προβλήματα έχουν προκύψει για το θυμαρίσιο μέλι, ενώ ανάλογος κίνδυνος υπάρχει και για το πευκόμελο.
🐝Επιπλέον, η ελληνική αγορά έχει ”βουλιάξει” από τα ”ελληνοποιημένα” μέλια, με αποτέλεσμα τα ελληνικά μέλια να έχουν υποτιμηθεί, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΜΣΕ). Προβλήματα έχουν προκαλέσει ιδιαίτερα οι εισαγωγές ουκρανικού μελιού, το οποίο εισέρχεται στην ευρωπαϊκή αγορά χωρίς δασμούς.
🐝Τέλος, μερικές κατηγορίες φυτοφαρμάκων και παρασιτοκτόνων που χρησιμοποιούν οι αγρότες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις μέλισσες και οδηγούν σε μεγάλη αύξηση της θνησιμότητάς τους.
🐝Αυτά τα προβλήματα αφορούν τη μελισσοκομία σε όλη την Ελλάδα, αλλά η Χαλκιδική είναι η “μάνα της μελισσοκομίας”. Με 6.500 μελισσοκόμους (32% του συνόλου της χώρας) και 1.910 τόνους παραγωγής εξαιρετικής ποιότητας μελιού ετησίως, δίκαια χαρακτηρίζεται ως το κέντρο μελισσοκομίας στην Ελλάδα.
🐝Γι’ αυτό και η παράταξη «ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας» ζητά να πληροφορηθεί τι μέτρα προτίθεται να πάρει η διοίκηση για την ενίσχυση της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική.
Ο επικεφαλής της παράταξης, καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος, δήλωσε σχετικά:
«Η μελισσοκομία είναι μια από τις κορυφαίες παραγωγικές δραστηριότητες στην Κ. Μακεδονία, παράγοντας ένα προϊόν εξαιρετικής ποιότητας. Οι μελισσοκόμοι της Χαλκιδικής απευθύνουν έκκληση σωτηρίας και θα πρέπει να εισακουστούν. Απαιτούνται άμεσα μέτρα προστασίας και καλύτερης διαχείρισης αυτού του θησαυρού της χαλκιδικιώτικης γης, τα οποία είναι αλληλένδετα και με μέτρα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Ζητούμε από τη διοίκηση της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ανταποκριθεί στα δίκαι αιτήματα των μελισσοκόμων».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΠΡΟΣ:
• Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Κεφαλά
• Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Χαλκιδικής, κ. Ζωγράφου
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
• Περιφερειάρχη Κ. Μακεδονίας, κ. Τζιτζικώστα
Ερώτηση, με αίτημα για γραπτή απάντηση
Θέμα: Πρωτοβουλίες για την προστασία της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική.
Η μελισσοκομία της Χαλκιδικής απειλείται από πολύ μεγάλους περιβαλλοντικούς και διαχειριστικούς κινδύνους. Η κλιματική αλλαγή, με την εξάπλωση των ξηροφυτικών συνθηκών και την ενίσχυση της έντασης των μεμονωμένων ακραίων καιρικών φαινομένων, έχει δυσχεράνει πολλαπλώς την διεξαγωγή της μελισσοκομίας. Αλλά και οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές αμφιβόλου ποιότητας μελιού από τρίτες χώρες και οι αναμίξεις με την τοπική παραγωγή έχουν ρίξει πολύ τις τιμές. Οι μελισσοκόμοι της Χαλκιδικής διαμαρτύρονται για τις δυσκολίες που έχουν συσσωρευτεί στο επάγγελμά τους και κάνουν τη συνέχισή του αμφίβολη.

Παρακαλούμε να μας απαντήσετε:

1. Τι μέτρα προτίθεστε να πάρετε για την ενίσχυση της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική;

2. Έχει τη δυνατότητα και την πολιτική βούληση η διοίκηση της Περιφέρειας να εγκαταστήσει δίκτυο μετεωρολογικών σταθμών στη Χαλκιδική, ώστε να είναι σε θέση να παράξει μετεωρολογικά μοντέλα που θα συνδράμουν στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης στην παραγωγή μελιού, αλλά και γενικότερα στην αγροτική παραγωγή;

3. Προτίθεστε να αναλάβετε πρωτοβουλίες για την κατοχύρωση του μελιού της Χαλκιδικής, ως μελιού προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης και του σήματος “μέλι Χαλκιδικής”;

4. Μπορείτε να εντείνετε τους αγορανομικούς ελέγχους για την πάταξη της νοθείας στο μέλι που πλήττει τους παραγωγούς της Χαλκιδικής, βυθίζει τις τιμές και καταστρέφει τον μόχθο των μελισσοκόμων;

5. Μπορείτε να εξασφαλίσετε χρηματοδοτικά εργαλεία για την καθετοποίηση της μελισσοκομίας στη Χαλκιδική και για την προώθηση του χαλκιδικιώτικου μελιού στις αγορές του εξωτερικού, αλλά και στον τουρισμό;

6. Μπορείτε να συνάψετε προγραμματική συμφωνία με το Μελισσοκομικό Ινστιτούτο του Αγίου Μαμά για την ενίσχυση της έρευνας στην μελισσοκομία και για την προώθηση στον αγροτικό κόσμο των ισορροπημένων πρακτικών, ως προς τη χρήση φυτοφαρμάκων;

ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ, ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ: «ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ» ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΠΡΑΣΙΝΩΝ» ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ/Γράφει ο Γιάννης Μυλόπουλος

Το κακό είναι ότι η επιδείνωση της κλιματικής κρίσης και των συνεπειών της, ως αποτέλεσμα κερδοσκοπικών πολιτικών επιλογών, τελευταία και με τον μανδύα δήθεν «πράσινων» πολιτικών, συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση, αντί να υποχωρεί.

Φτάσαμε, λοιπόν, φέτος, εν έτει 2024, στο σημείο να παρατηρείται αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της γης σε σχέση με τους προηγούμενους αιώνες της τάξης των 1,65 βαθμών Κελσίου.
Πολύ μεγαλύτερη, δηλαδή, από το άνω όριο κινδύνου του 1,5 βαθμού που είχε τεθεί αρχικά, όταν για πρώτη φορά, πριν αρκετά χρόνια, διαγνώστηκε η επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου και άρχισαν να γίνονται αντιληπτές οι επιπτώσεις του στο κλίμα.
Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, η φετινή χρονιά και συγκεκριμένα από τον Ιούνιο του 2023 μέχρι και σήμερα, κάθε μήνας που πέρασε χαρακτηρίστηκε ως ο θερμότερος μήνας για την εποχή του.
Γεγονός που προδίδει την επιμονή, αλλά και τη διαρκή επιδείνωση του φαινομένου.
Στο σημείο αυτό, θα περίμενε κανείς ότι οι ανθρώπινες παρεμβάσεις, από τη στιγμή που η κλιματική κρίση έχει γίνει πλήρως αντιληπτή, είτε με τη μορφή των πολιτικών προσαρμογής στις συνθήκες της κλιματικής κρίσης, είτε με τη μορφή των πολιτικών αντιμετώπισής της, θα βελτίωναν σημαντικά την κατάσταση.
Συμβαίνει, όμως, το παράδοξο, στο όνομα των πολιτικών προσαρμογής και αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, στο όνομα, δηλαδή, «πράσινων» πολιτικών, αυτή να ανατροφοδοτείται και οι συνέπειές της στη λειψυδρία και τις πλημμύρες να επιδεινώνονται, αντί να παρατηρείται βελτίωση.
Οι τεράστιες καταστροφές που αφήνουν πίσω τους οι δασικές πυρκαγιές τα καλοκαίρια, πολύ μεγαλύτερες πάντως στην Ελλάδα από τις γειτονικές της χώρες με τις ίδιες ακραίες κλιματικές συνθήκες, αφού η χώρα μας έχει τριπλάσιες καμένες δασικές εκτάσεις σε σχέση με την αμέσως επόμενη σε καταστροφές από εμάς Ισπανία, κάνουν διπλό κακό.
Η εξαφάνιση της δασοκάλυψης και της φυτοκάλυψης στις ορεινές λεκάνες απορροής περιορίζει δραστικά την ανανέωση των υδατικών αποθεμάτων στους υπόγειους υδροφορείς, επιδεινώνοντας τα φαινόμενα της λειψυδρίας.
Κι ακόμη, περιορίζει και την ανάσχεση των πλημμυρικών απορροών, οδηγώντας σε μεγάλες πλημμυρικές καταστροφές στα κατάντι.
Η μη εφαρμογή πολιτικών έγκαιρης πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, δηλαδή έγκαιρου καθαρισμού των δασών και διάνοιξης αντιπυρικών ζωνών και δασικών δρόμων, σε συνδυασμό με την πολιτική της μη υποχρεωτικής αναδάσωσης του συνόλου των καμένων και των γύρω περιοχών, αλλά αντίθετα, της ιδιωτικοποίησής τους με σκοπό την κερδοφορία συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων και με πρόσχημα τη δήθεν καλύτερη προστασία τους, είναι ασφαλώς οι κύριοι υπεύθυνοι για την επιδείνωση τόσο της λειψυδρίας, όσο και των πλημμυρικών καταστροφών.
Αν σε αυτή την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση, προστεθεί και το κερδοσκοπικό φαινόμενο, στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης, να εγκαθίστανται ανεξέλεγκτα και άμετρα βιομηχανικής κλίμακας αιολικά πάρκα στις ορεινές λεκάνες, καταστρέφοντας το αυθεντικό πράσινο των βουνών, γίνεται φανερό γιατί τα φαινόμενα της λειψυδρίας και των πλημμυρικών καταστροφών επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο, στο όνομα μάλιστα μιας δήθεν «πράσινης» μετάβασης.
Κι εδώ πρέπει να σημειωθεί με έντονα γράμματα ότι για την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης και των συνεπειών της δεν φταίνε αυτές καθ΄εαυτές οι «πράσινες» πολιτικές και τα αιολικά πάρκα.
Εκείνο που ευθύνεται είναι η κερδοσκοπική τους αντιμετώπιση από το κράτος.
Που αντί να κατανείμει τις ανεμογεννήτριες ισόρροπα στον χώρο, αξιοποιώντας και πεδινές περιοχές και το θαλάσσιο περιβάλλον, αφού υπάρχει πια η σχετική τεχνολογία, όπως κάνουν οι βόρειοι ευρωπαίοι κι ακόμη, αντί το κράτος να δώσει έμφαση στην πολιτική των αποκεντρωμένων ενεργειακών κοινοτήτων, σύμφωνα με την οποία δήμοι ή κοινότητες ή ομάδες ανθρώπων θα επιτραπεί να παράγουν την ενέργειά τους από μόνες τους, συγκεντρώνει τη δραστηριότητα σε λίγα μεγάλα ενεργειακά μονοπώλια, στα οποία εκχωρεί, μάλιστα, δημόσια γη στις κάποτε πράσινες βουνοκορφές.
Όσο η κλιματική κρίση είναι ανθρωπογενής, άλλο τόσο είναι ανθρωπογενή και τα ακραία φαινόμενα και οι φυσικές καταστροφές που αυτή προκαλεί.
Με κύρια αιτία την κερδοσκοπική θεώρηση της οικονομικής ανάπτυξης, που θέλει την καταστροφή της φύσης, στο όνομα του πλουτισμού συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων.
Τώρα, μάλιστα, που βρέθηκε τρόπος εκμετάλλευσης της φύσης με το άλλοθι των δήθεν «πράσινων» επενδύσεων, που στο όνομά τους καταστρέφεται το αυθεντικό πράσινο της φύσης, η καταστροφή που συμβαίνει και που πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, χτυπάει κόκκινο.
Δεν φταίει, λοιπόν, η κλιματική κρίση για τις δασικές πυρκαγιές, για τη λειψυδρία και για τις πλημμύρες. Φταίει η κερδοσκοπική ανάπτυξη, στο όνομα της οποίας καταστρέφεται τόσο η οικολογική, όσο και η κλιματική ισορροπία.
Προϋπόθεση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, στο όνομα της οποίας καταστρέφουν τη φύση και την ισορροπία της, είναι η ύπαρξη «κοινών αγαθών». Η ύπαρξη, δηλαδή, δημόσιων αγαθών και όχι ιδιωτικοποιημένων δασών, βουνοκορφών, οικοσυστημάτων, ακτών και νερών.
Γιατί ο στόχος της Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι μια ήπια ανάπτυξη, που θα επιτρέψει αποδοτικές οικονομικές δραστηριότητες, διατηρώντας συγχρόνως αυξημένη κοινωνική προστασία και διασφαλίζοντας την περιβαλλοντική ακεραιότητα.
Κερδοσκοπικές οικονομικές δραστηριότητες χωρίς κοινωνικό πρόσημο και χωρίς διασφάλιση της περιβαλλοντικής ακεραιότητας δεν είναι βιώσιμες, ακόμη και αν βαφτίζονται σαν «πράσινες».
Η λειψυδρία που άρχισε να απειλεί τη χώρα, οι φονικές πλημμύρες που ήδη έχουν χτυπήσει τη Θεσσαλία και άλλες περιοχές και οι δασικές πυρκαγιές που καταστρέφουν κάθε χρόνο εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης, που την επόμενη χρονιά εμφανίζονται με τον τίτλο «πράσινες» επενδύσεις, δεν είναι ούτε βιώσιμη, ούτε πράσινη ανάπτυξη.

Είναι η συνέχιση του «πράσσειν άλογα» που είναι η ίδια γενεσιουργός αιτία και της κλιματικής κρίσης.

Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!

Για τους Θεσσαλονικείς, η Χαλκιδική αποτελεί κάτι παραπάνω από απλά έναν προορισμό διακοπών. Είναι μια αποκοπή από την καθημερινότητα, μια όαση δροσιάς και χαλάρωσης, ένα καταφύγιο ομορφιάς και γαλήνης.

Η φράση “Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!” αποτελεί ύμνο σε αυτόν τον γήινο παράδεισο, μια διακήρυξη αγάπης για τα κρυστάλλινα νερά, τις χρυσαφένιες αμμουδιές, τα γραφικά χωριά και τα πυκνά δάση που την αγκαλιάζουν.

Γιατί όμως η Χαλκιδική είναι τόσο ξεχωριστή;

  • Ποικιλία: Η Χαλκιδική προσφέρει επιλογές για όλα τα γούστα. Κοσμοπολίτικες ατμόσφαιρες στην Κασσάνδρα, χαλάρωση και ηρεμία στη Σιθωνία, πνευματικότητα και γαλήνη στον Άθω.

    • Ομορφιά: Το τοπίο της Χαλκιδικής μαγεύει με την άγρια ομορφιά του. Βουνά που αγγίζουν τον ουρανό, δάση που θροΐζουν, θάλασσες που λαμπυρίζουν.

    • Φιλοξενία: Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής φημίζονται για την ζεστή τους φιλοξενία και την αυθεντική τους παράδοση.

    • Γαστρονομία: Η Χαλκιδική είναι παράδεισος για τους λάτρεις της γεύσης. Φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, παραδοσιακές συνταγές, ντόπια κρασιά.

    Είτε ψάχνετε για ξέφρενες διακοπές, είτε για ήρεμες στιγμές χαλάρωσης, η Χαλκιδική έχει κάτι να σας προσφέρει.

    Σας προσκαλούμε να την ανακαλύψετε!

    Σας προειδοποιούμε όμως: Μόλις πατήσετε το πόδι σας σε αυτή την γη, ίσως να μην θέλετε ποτέ να φύγετε!

ΟΧΙ στην ισοπέδωση του Βερμίου από ανεμογεννήτριες / Αλλαγή στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας

 Γιάννης Μυλόπουλος: Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας επιβεβαιώνει ότι υπηρετεί τα συμφέροντα των «επενδυτών» και όχι το δημόσιο συμφέρον

 Με αφορμή το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται στις κορυφές του Βερμίου, με τα τεράστια αιολικά πάρκα που κα τασκευάζονται εκεί καταστρέφοντας τη φύση, στη χθεσινή Συνεδρίαση Λογοδοσίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Κ. Μακεδονίας η παράταξη “ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας” κατέθεσε μεταξύ άλλων στη Διοίκηση ερώτημα για το αν είναι διατεθειμένη να συμπράξει στην πρόσκλησή μας για μια προσωρινή αναστολή (μορατόριουμ) στην έγκριση των νέων αιολικών πάρκων.

Μια τέτοια κίνηση θα πίεζε να επικαιροποιηθεί το χωροταξικό για τις ΑΠΕ και θα συνέτασσε την Περιφέρεια με τα συνεχή αιτήματα της τοπικής κοινωνίας να σταματήσει η άναρχη εξάπλωση των ΑΠΕ στο Βέρμιο, όπως αυτή εκφράστηκε και από τη χθεσινή παρέμβαση της Κίνησης Βέρμιο SOS στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Η διοίκηση όμως δια στόματος του Αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας προτίμησε να συνταχθεί με τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, αντί με την τοπική κοινωνία.

Όπως δήλωσε ο Αντιπεριφερειάρχης, η προσωπική του άποψη είναι ότι ένα τέτοιο μορατόριουμ θα δημιουργούσε αναστάτωση και θα αποθάρρυνε τους επενδυτές.
Στην ερώτηση του επικεφαλής της παράταξης Καθηγητή του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλου αν αυτή η θέση, εκτός από προσωπική τοποθέτηση, εκφράζει και τη διοικούσα παράταξη, επικράτησαν για άλλη μια φορά οι υπεκφυγές.

Δήλωση καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου:

Η διοίκηση της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, δια του αρμόδιου αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας, για άλλη μια φορά επιβεβαίωσε ότι, καταστρέφοντας τη φύση για να εγκαταστήσει αιολικά πάρκα χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα των… «επενδυτών».

Συμβουλές για την Αντιμετώπιση των Υψηλών Θερμοκρασιών / Άμεση Ανάγκη για Υποδομές και Δράσεις

Άμεση Ανάγκη για Υποδομές και Δράσεις

Είναι επιτακτική η ανάγκη για τους δήμους, τις περιφέρειες και την επίσημη πολιτεία να αναλάβουν άμεσες δράσεις και να δημιουργήσουν τις απαραίτητες υποδομές για την προστασία των ευάλωτων ομάδων από τις υψηλές θερμοκρασίες. Οι συνθήκες καθιστούν αναγκαία την προτεραιοποίηση της υγείας και της ασφάλειας των πολιτών.

Συμβουλές για την Αντιμετώπιση των Υψηλών Θερμοκρασιών

  1. Δημόσιοι Χώροι Δροσιάς: Οι τοπικές αρχές πρέπει να εξασφαλίσουν την ύπαρξη κλιματιζόμενων δημόσιων χώρων, όπως πολιτιστικά κέντρα, βιβλιοθήκες και γυμναστήρια, που θα είναι διαθέσιμα για το κοινό κατά τις ώρες αιχμής της ζέστης.

  2. Ενημέρωση και Εκπαίδευση: Είναι κρίσιμο να υπάρχει συνεχής ενημέρωση και εκπαίδευση των πολιτών για τους κινδύνους της υπερθέρμανσης και τις απαραίτητες προφυλάξεις. Εκστρατείες ευαισθητοποίησης μέσω των ΜΜΕ και των κοινωνικών δικτύων μπορούν να διασφαλίσουν ότι όλοι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν.

  3. Υποστήριξη των Ηλικιωμένων και των Ασθενών: Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους ηλικιωμένους και τα άτομα με χρόνιες παθήσεις. Η τοπική κοινότητα, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς λειτουργούς, μπορεί να οργανώσει επισκέψεις κατ’ οίκον και τηλεφωνική επικοινωνία για να διασφαλίσει ότι είναι ασφαλείς και ενυδατωμένοι.

  4. Παροχή Νερού και Ελαφρών Γευμάτων: Η διανομή δωρεάν πόσιμου νερού σε στρατηγικά σημεία της πόλης, όπως πλατείες και στάσεις λεωφορείων, καθώς και η παροχή ελαφρών, δροσερών γευμάτων, μπορεί να συμβάλλει στην αποφυγή αφυδάτωσης και υπερθέρμανσης.

  5. Δημιουργία Σκιερών Χώρων: Η φύτευση δέντρων και η δημιουργία πράσινων χώρων είναι σημαντικά μέτρα για την παροχή φυσικής σκιάς. Παράλληλα, η τοποθέτηση τεντών και ομπρελών σε δημόσιους χώρους θα προσφέρει άμεση ανακούφιση.

  6. Προσαρμογή Ωραρίων: Οι εργοδότες θα πρέπει να προσαρμόσουν τα ωράρια εργασίας, αποφεύγοντας τις εργασίες κατά τις ώρες αιχμής της ζέστης, και να διασφαλίσουν ότι οι εργαζόμενοι έχουν πρόσβαση σε δροσερούς χώρους και άφθονο νερό.

Η προστασία των πολιτών από τις υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη. Οι τοπικές αρχές και η πολιτεία πρέπει να αναλάβουν άμεσες δράσεις για να διασφαλίσουν την υγεία και την ευημερία όλων, ειδικά των πιο ευάλωτων ομάδων. Η έγκαιρη ενημέρωση, η παροχή κατάλληλων υποδομών και η κοινωνική αλληλεγγύη είναι τα κλειδιά για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.