Έντονη ανησυχία επικρατεί στον αγροτικό κόσμο της Ημαθίας, καθώς τα αποθέματα αρδευτικού νερού από τον Αλιάκμονα παρουσιάζουν επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα. Όπως είχε επισημάνει από την Άνοιξη η ΔΕΗ, η κατάσταση απαιτεί άμεσα μέτρα

.

Η Κυριακή Αδαμίδου, συντονίστρια της περιφερειακής παράταξης ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ στην Ημαθία, τονίζει:

«Είναι επιτακτική ανάγκη να προστατευτεί ο αγροτικός τομέας, ο οποίος αποτελεί πυλώνα της τοπικής οικονομίας, αλλά και να διασφαλιστεί η ομαλή υδροδότηση των περιοχών της Κεντρικής Μακεδονίας που εξαρτώνται από τον Αλιάκμονα. Η κατασκευή κλειστών αρδευτικών δικτύων είναι μονόδρομος για την εξοικονόμηση πολύτιμων υδάτινων πόρων.»

Η Περιφέρεια οφείλει να προχωρήσει άμεσα στον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων που θα διασφαλίσουν το μέλλον της γεωργικής παραγωγής και της υδροδότησης, χωρίς καθυστερήσεις και με γνώμονα την αειφορία.

Διεθνής Διάκριση για τον Καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλο: Προεδρεύων Συνεδρίας στο Παγκόσμιο Συνέδριο της IAHR στη Σιγκαπούρη

Μια σημαντική διεθνής διάκριση προστίθεται στο ενεργητικό του καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου, Καθηγητή Υδραυλικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο καθηγητής Μυλόπουλος προσκλήθηκε να προεδρεύσει σε στρογγυλό τραπέζι στο Παγκόσμιο Συνέδριο της IAHR (International Association for Hydro-Environment Engineering and Research), που φέτος διεξάγεται στη Σιγκαπούρη.

Η IAHR αποτελεί τον κορυφαίο παγκόσμιο οργανισμό στον τομέα της υδραυλικής και της περιβαλλοντικής μηχανικής, και το ετήσιο συνέδριό της συγκεντρώνει την αφρόκρεμα της επιστημονικής και τεχνικής κοινότητας από όλο τον κόσμο. Η πρόσκληση του καθηγητή Μυλόπουλου να συντονίσει μια συνεδρία με διεθνή σύνθεση ομιλητών από τέσσερις ηπείρους αποτελεί αναγνώριση όχι μόνο της προσωπικής του επιστημονικής πορείας, αλλά και της συμβολής του ελληνικού πανεπιστημίου στον παγκόσμιο διάλογο για το νερό και την κλιματική ανθεκτικότητα.

Η θεματική της συνεδρίας που θα συντονίσει εστιάζει σε ένα από τα πλέον καίρια ζητήματα της εποχής μας:

«Ανθεκτικότητα των Πόλεων απέναντι στους Υδρολογικούς Κινδύνους στην Εποχή της Κλιματικής Αλλαγής»,
εστιάζοντας στις διπλές απειλές της λειψυδρίας και των πλημμυρικών φαινομένων, οι οποίες πλήττουν ολοένα και περισσότερο τα αστικά κέντρα παγκοσμίως.

Με έξι καταξιωμένους επιστήμονες από την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και την Ωκεανία, η συνεδρία αναμένεται να αναδείξει καινοτόμες λύσεις, πολιτικές ανθεκτικότητας, και καλές πρακτικές από διαφορετικά κοινωνικά και γεωγραφικά περιβάλλοντα.

Ο κ. Μυλόπουλος, με πολυετή εμπειρία τόσο στην πανεπιστημιακή διδασκαλία και έρευνα όσο και στη διαμόρφωση δημόσιων πολιτικών για το περιβάλλον και το νερό, αναγνωρίζεται διεθνώς για τη συμβολή του στη βιώσιμη διαχείριση υδατικών πόρων και στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη των πόλεων με επίκεντρο την ανθεκτικότητα στην κλιματική κρίση.

Η συμμετοχή του ως προεδρεύων σε ένα τόσο κομβικό πάνελ επιβεβαιώνει την εκτίμηση και εμπιστοσύνη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στο πρόσωπό του, και τιμά το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και την ελληνική επιστημονική παρουσία στο παγκόσμιο προσκήνιο.

Εδώ και δύο δεκαετίες, η αναμονή για την ολοκλήρωση του οδικού άξονα Έδεσσας – Εγνατίας Οδού, μήκους 37 χιλιομέτρων, παραμένει χωρίς αποτέλεσμα.

Ένα κρίσιμο έργο υποδομής, το οποίο θα συνέδεε άμεσα την Πέλλα και την Ημαθία με τη βασική αναπτυξιακή αρτηρία της Βόρειας Ελλάδας, παραμένει ανολοκλήρωτο, με σοβαρές συνέπειες τόσο για την καθημερινότητα των πολιτών όσο και για την αναπτυξιακή προοπτική της ευρύτερης περιοχής.

Η μη υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου έχει οδηγήσει σε έναν παρατεταμένο αποκλεισμό των δύο αυτών νομών από βασικά δίκτυα μεταφορών, καθιστώντας τις μετακινήσεις πιο χρονοβόρες και επικίνδυνες. Επιπλέον, υπονομεύει τις δυνατότητες οικονομικής ανάκαμψης σε έναν τόπο που πλήττεται ήδη από την αποβιομηχάνιση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Η σύνδεση με την Εγνατία Οδό δεν αποτελεί απλώς ένα τοπικό αίτημα, αλλά μια στρατηγικής σημασίας παρέμβαση για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Θα συντομεύσει αισθητά τη διαδρομή προς τη Θεσσαλονίκη, θα ενισχύσει την εμπορική και τουριστική κινητικότητα, και θα συμβάλει καθοριστικά στη συνολική ανάπτυξη της περιοχής.

Ολόκληρη η Περιφέρεια έχει ανάγκη από έργα που ενοποιούν, ενισχύουν την περιφερειακή συνοχή και θωρακίζουν την ασφάλεια των μετακινήσεων.

Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας οφείλει να θέσει σε απόλυτη προτεραιότητα την ολοκλήρωση του οδικού άξονα Έδεσσας – Εγνατίας.

Η πολιτική βούληση και η αποτελεσματική διεκδίκηση πόρων και χρονοδιαγραμμάτων είναι απαραίτητα στοιχεία για την υλοποίηση του έργου.

Ως εκπρόσωπος της Περιφερειακής Παράταξης “Αλλαγή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” στην Π.Ε. Ημαθίας, καλώ τους αρμόδιους θεσμούς και φορείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Ο τόπος μας αξίζει τις υποδομές που θα του επιτρέψουν να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του και να προσφέρει ασφάλεια και ποιότητα ζωής στους πολίτες του.

Αδαμίδου Κυριακή Εκπρόσωπος της Περιφερειακής Παράταξης “Αλλαγή στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” – Π.Ε. Ημαθίας

Δεν είναι δυστύχημα. Είναι έγκλημα.

Πόσες φορές χρειάζεται να ειπωθεί αυτό, για να ακουστεί;

Πόσες ακόμα ζωές πρέπει να χαθούν, για να καταλάβουμε το αυτονόητο;

Πόσες φορές θα θρηνήσουμε νεκρούς, γιατί κάποιοι «ήξεραν», αλλά δεν έκαναν τίποτα;

Η τραγωδία στα Τέμπη, με 57 νεκρούς που επέστρεφαν στα σπίτια τους και δεν έφτασαν ποτέ, δεν ήταν αποτέλεσμα της κακιάς στιγμής. Ήταν το αποτέλεσμα μιας βαθιάς, οργανωμένης αποδόμησης του κοινωνικού κράτους. Όπως εύστοχα σημειώνει ο συγγραφέας και καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος στο νέο του βιβλίο «Έγκλημα στα Τέμπη» (εκδόσεις Παπαζήση), οι ευθύνες δεν είναι αόριστες – έχουν ονόματα και διευθύνσεις.

Οι αρχές είχαν ειδοποιηθεί εγκαίρως. Γνώριζαν τα κενά στις υποδομές, τις ελλείψεις στα συστήματα ασφαλείας, τη συρρίκνωση του προσωπικού. Κι όμως, δεν έκαναν τίποτα.

Γιατί;

Γιατί το δημόσιο αγαθό της ασφάλειας θυσιάστηκε στον βωμό των κερδών των λίγων. Γιατί η χώρα ακολουθεί εδώ και χρόνια μια πολιτική που διαλύει κάθε δημόσια υπηρεσία: από την ασφάλεια των μεταφορών μέχρι την υγεία, την παιδεία, την ενέργεια, την κοινωνική προστασία, την εργασία.

Το έγκλημα στα Τέμπη δεν είναι μια απομονωμένη τραγωδία. Είναι η κορυφή του παγόβουνου. Και αν δεν αλλάξουμε πορεία, αν δεν σταματήσουμε την απαξίωση του δημόσιου τομέα, το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό.

Γιατί, όπως επισημαίνει ο Γιάννης Μυλόπουλος, μια ανάπτυξη που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων και όχι την κοινωνική ευημερία των πολλών, δεν μπορεί να είναι βιώσιμη.

Το βιβλίο «Έγκλημα στα Τέμπη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση και αποτελεί μια τεκμηριωμένη καταγραφή της τραγωδίας και των αιτίων της. Μια σπουδαία συμβολή στη συλλογική μνήμη και στην αναγκαία συζήτηση για το μέλλον των δημόσιων αγαθών στη χώρα μας.

Βαγγέλης Χριστοφορίδης

Δημοσιο-γράφω 

Πρώτη είδηση σε όλα τα ξένα μέσα ο Παγασητικός κόλπος και το λιμάνι του Βόλου. Ο Guardian έγραψε για την “κουβέρτα από νεκρά ψάρια που εξαφάνισε τη θάλασσα στο λιμάνι του Βόλου”.

Οι καταγγελίες για παραλείψεις “πάνε κι έρχονται” για τις ευθύνες που ακόμα δεν έχουν αποδοθεί. Από τον Δήμο στην Περιφέρεια και το αντίστροφο. Και η κεντρική Διοίκηση σε ρόλο “Πόντιου Πιλάτου”, αφού η ανικανότητα και διαφθορά της κυβέρνησης αυτής και των κρατικών αξιωματούχων είναι υπαρκτή και η ίδια ούτε την αρνείται αλλά ούτε και την ενδιαφέρει. Εξάλλου απέδειξε ότι μπορεί να συμβιώσει αποτελεσματικά με αυτές.

Κάτι αντίστοιχο του Βόλου, όχι βεβαίως σ’ αυτήν την έκταση, βιώνουν εδώ και 35 χρόνια οι κάτοικοι του νομού Ημαθίας, λόγω της τάφρου 66 που αποτελεί πέρα από οικολογική, μια υγειονομική βόμβα που καραδοκεί να σκάσει στην περιοχή.

Έτσι ένα ποτάμι που ήταν πηγή ζωής για πολλές δεκαετίες, εξασφαλίζοντας την άρδευση χιλιάδων στρεμμάτων σήμερα καθίσταται απολύτως επικίνδυνο, ενώ κάθε ζωντανός οργανισμός που ζει σ’ αυτό, τους θερινούς μήνες πεθαίνει μαζί μ’αυτό.

Ένας συλλέκτης των ρεμάτων και ρυακιών του ορεινού όγκου του Βερμίου, που δεν είναι άλλο, παρά η φυσική λειτουργία του βουνού, που μας προσφέρει καθαρό νερό το καλοκαίρι, διασφαλίζοντας συνθήκες αειφόρου ανάπτυξης για την περιοχή, υφίσταται σήμερα τη βάναυση μόλυνση του.

Η δυσοσμία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες καθιστoύν ανυπόφορη τη διαβίωση των κατοίκων σε περίπου δέκα οικισμούς της Ημαθίας, που έχουν την ατυχία να μένουν κοντά στην περίφημη Τάφρο 66.

Έτσι καθημερινά οι κάτοικοι συναντούν μαύρα νερά, νεκρά ψάρια, φίδια, χελώνες και οποιαδήποτε άλλη μορφή ζωής θα μπορούσε να ζήσει σε ένα ποτάμι. Οι δραστηριότητες των αγροτών των δυο Νομών Ημαθίας κ Πέλλας, χρησιμοποιούνται ως άλλοθι από τους βιομηχάνους, αφού τίθεται – εκ των πραγμάτων – το ζήτημα της απορρόφησης των προϊόντων τους. Και η Πολιτεία; Μα η Πολιτεία είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΟΥΣΑ ως συνήθως. Αρκείται μόνον σε διαπιστώσεις, συνεδριάσεις ανούσιες και συνεννοήσεις και υποσχέσεις με τους θύτες χωρίς όμως αποτέλεσμα. Όλοι στο ίδιο τραπέζι. “Θύτες” και “προστάτες”. Θεωρώ ότι αυτή η “υβριστική συμπεριφορά”, προς τους κατοίκους της Ημαθίας, ιδιαίτερα προς αυτούς που «ζουν» (η ζωή τους θερινούς μήνες είναι αφόρητη εξ’ αιτίας της δυσοσμίας) στις παραποτάμιες περιοχές, δεν πρέπει να είναι πλέον ανεκτή! Τα «πρόστιμα» που επιβάλλονται – όταν επιβάλλονται – από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς κατά κανόνα δεν καταβάλλονται ή περιορίζονται στο ελάχιστο αφού αυτά υπάρχουν απλά για να δικαιολογούν τη σχέση αμοιβαίας «κατανόησης», μεταξύ διοίκησης κ των υπεύθυνων για τη ρύπανση της Τ66.

Έτσι κάθε χρόνο το καλοκαίρι, ιδιαίτερα τον μήνα Ιούλιο και Αύγουστο, το ποτάμι μετατρέπεται κυριολεκτικά σε τάφο. Οι δικαιολογίες από τον νυν αντιπεριφερειάρχη περιορίζονται σε τετριμμένες δικαιολογίες περί “κλιματικής αλλαγής”, “λειψυδρίας” και “άρδευσης” εκ μέρους των αγροτών. Ότι δηλαδή το επίσημο κράτος μέσω της κυβέρνησης “ψελλίζει” σε κάθε πρόβλημα περιβαλλοντικό. Και τα φερτά υλικά κύριοι της περιφέρειας γιατί δεν τα καθαρίζετε; Η Τάφρος 66 έχει μείνει η μισή πλέον από φερτά υλικά, ξύλα, δένδρα αλλά και τη λειψυδρία, με αποτέλεσμα το νερό να μην έχει ροή και διέξοδο.

Οι κάτοικοι ζητούν να γίνουν άμεσα ενέργειες ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ καθαρισμού για να λυθεί το πρόβλημα. Η δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν χρήματα … δεν ευσταθεί. Όπως βρήκατε χρήματα για το “μπάζωμα” του εγκλήματος των Τεμπών, και μάλιστα από το ταμείο ανάκαμψης, να βρείτε και για τον καθαρισμό της τάφρου. Εκτός κι αν τα χρήματα για την πρόληψη και την πολιτική προστασία τα έχετε για άλλες “δουλειές”!

Η διάλυση της κρατικής και κοινωνικής μας υπόστασης θα έχει ως συνέπεια να κλιμακώνεται το έγκλημα, κανείς να μην πληρώνει και κανείς να μην φοβάται ότι θα χάσει την εξουσία και κάποια στιγμή θα δώσει λόγο.

Η Τάφρος 66 έχει μείνει η μισή πλέον από φερτά υλικά, ξύλα, δένδρα αλλά και τη λειψυδρία, με αποτέλεσμα το νερό να μην έχει ροή και διέξοδο. Οι κάτοικοι ζητούν να γίνουν άμεσα ενέργειες καθαρισμού για να λυθεί το πρόβλημα.

Το πρόβλημα είναι ευαίσθητο κ ακουμπά και τις βιομηχανίες που βρίσκονται καρά μήκος της Τάφρου κ δε συμβαδίζουν με τη νομοθεσία περί βιολογικού καθαρισμού.

ΑΔΑΜΙΔΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ

Συντονίστρια της Περιφερειακής παράταξης “Αλλαγή στη Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” στην Ημαθία

Μετά από 5 χρόνια εξαγγελιών και ανακοινώσεων της κυβέρνησης της ΝΔ για δήθεν μικρότερο χρονικό διάστημα εξόφλησης αποζημιώσεων οι αγρότες μας διαπιστώνουν με οδυνηρό τρόπο ότι στην πράξη η κατάσταση όσον αφορά τον χρόνο καταβολής των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει, εφόσον ο χρόνος εξόφλησης των αποζημιώσεων στους παραγωγούς αντί να γίνεται συντομότερος επιμηκύνεται. Βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο του 2024 και οι παραγωγοί της περιφέρειας Κ.Μακεδονίας  των οποίων οι καλλιέργειες επλήγησαν από αντίξοα καιρικά φαινόμενα κατά το 2023 ακόμη περιμένουν την εξόφληση των αποζημιώσεων τους από τον ΕΛΓΑ. Έτσι οι παραγωγοί είναι αγανακτισμένοι επειδή είναι η πρώτη φορά που αν και έχουν βγει τα πορίσματα δεν έχουν πάρει τις αποζημιώσεις τους. Και το πρόβλημα είναι ότι ενώ «τρέχουν» τα έξοδα και οι οφειλές τους, δεν γνωρίζουν πότε ακριβώς θα πάρουν τις αποζημιώσεις τους από τον ΕΛΓΑ.  με αποτέλεσμα να τίθεται σοβαρό ζήτημα για την επιβίωσή τους. Επίσης το πρόβλημα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις κοινοτικές επιδοτήσεις που ποτέ δεν έρχονται αφού αδύνατη  αποδεικνύεται ξανά φέτος η υποβολή των δηλώσεων καλλιέργειας που κάνουν αγρότες και κτηνοτρόφοι, βάσει των οποίων διανέμονται κάθε χρόνο ποσά  άνω των 2 δισ. ευρώ και οι οποίες αποτελούν τη βάση για πλείστες σημαντικές λειτουργίες για τους παραγωγούς, από τη συμμετοχή τους σε προγράμματα μέχρι τη λήψη δανείων, φοροαπαλλαγών και την ασφάλιση για τους νέους αγρότες. Εν τω μεταξύ  αποφασισμένοι να αφήσουν τα ροδάκινα στα δέντρα ήταν οι αγρότες Ημαθίας και Πέλλας οι οποίοι ζητούν εγγυημένη τιμή στα 50 λεπτά ανά κιλό συμπύρηνου ροδάκινου .

Ήταν   έτοιμοι να προβούν στο κόψιμο των ροδακινιών  στο μέσον της συγκομιδής, γιατί η παραγωγή ήταν ασύμφορη. Άφησαν δε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μη μαζέψουν τα ροδάκινα από τα δέντρα αν δεν εξασφαλίσουν εγγυημένη τιμή πώλησης.

  Όπως συμβαίνει με όλους τούς προμηθευτές της αγοράς που γνωρίζουν εκ των προτέρων την τιμή του προϊόντος που προμηθεύουν στην βιομηχανία, το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και με τα αγροτικά προϊόντα, ώστε οι παραγωγοί μας μαζί με τις έγκαιρες πληρωμές, επιδοτήσεις ή αποζημιώσεις, να έχουν ρευστότητα να πληρώσουν το ρεύμα, τον γεωπόνο, τα εφόδια, το πετρέλαιο. Διαφορετικά ως μοναδική λύση θα έχουν την αύξηση της εξάρτησής τους από τις τράπεζες και την κάρτα αγρότη με 7,5% επιτόκιο ή να πουλήσουν όσο όσο την παραγωγή τους στον έμπορο.

Αδαμίδου Κυριακή

Συντονίστρια της Περιφερειακής παράταξης “Αλλαγή στη Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας” στην Ημαθία.