Tag Archives: Γιάννης Μυλόπουλος

Γιάννης Μυλόπουλος / Δεν είναι ανίκανοι. Εκτελούν σχέδιο.

Posted on by

Όπως διαπιστώνεται εκ του αποτελέσματος, καμία προετοιμασία δεν έγινε, κανένα προληπτικό μέτρο δεν λήφθηκε, κανένα έργο περιορισμού της φυσικής καταστροφής δεν εκτελέστηκε και κανένας εξοπλισμός, όπως και καμία ενίσχυση του στόλου και του προσωπικού δεν υλοποιήθηκε.

Από τα 36 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, σε μια χώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναγνώρισε ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης έχει διαστάσεις πολέμου, διατέθηκαν μόλις 556,63 εκατομμύρια ευρώ.
Μόλις το 1,3%, δηλαδή, της ευρωπαϊκής ενίσχυσης εκτιμήθηκε ότι αξίζει να επενδυθούν σε αυτόν τον ασύμμετρο, όπως τον αποκαλούν επικοινωνιακά κάθε καλοκαίρι, πόλεμο.
Αλλά ακόμη και από αυτά τα 556,63 εκατομμύρια ευρώ, μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού, είχαν απορροφηθεί μόλις τα 5,34 εκατομμύρια ευρώ. Μόλις το 1%, δηλαδή, του συνόλου.
Ο πόλεμος με την κλιματική αλλαγή και η περίφημη προετοιμασία του επιτελικού κράτους να αντιμετωπίσει τον μεγάλο… εχθρό της χώρας, αποτιμάται σε αριθμούς ως το 1 προς 10.000 της συνολικής ευρωπαϊκής ενίσχυσης που έχει λάβει η χώρα από τα ευρωπαϊκά ταμεία για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα της προβλήματα.
Όλη η προετοιμασία ολόκληρης της χώρας για την προσαρμογή, δηλαδή, στην κλιματική αλλαγή, αντιστοιχεί σε 5,34 εκατομμύρια ευρώ.
Η μερίδα του λέοντος του Ταμείου Ανάκαμψης οδηγήθηκε στα ταμεία των ολιγοπωλιακών μεγάλων επιχειρήσεων.
Σαν κι αυτές που κερδοσκοπούν στις αγορές, ανεβάζοντας τις τιμές στα ύψη.
Και σαν κι εκείνες που υλοποιούν το… πρασίνισμα της χώρας. Καταστρέφοντας το αυθεντικό πράσινο, άλλοτε για να χτίσουν βιομηχανικού μεγέθους ανεμογεννήτριες και άλλοτε για να εγκαταστήσουν στις κάποτε πράσινες περιοχές τεράστιας έκτασης φωτοβολταϊκά πάρκα.
Πρόκειται για τις εταιρείες που θα… αξιοποιήσουν τα φετινά καμένα, υψώνοντας στη θέση τους τεράστιες ανεμογεννήτριες και σπέρνοντας χιλιάδες φωτοβολταϊκά.
Με συνέπεια να μην αναγεννηθεί η πανίδα και η χλωρίδα του καμένου οικοσυστήματος, να επιδεινωθεί επί το ξηρότερο και το θερμότερο η κλιματική κρίση, να ενισχυθεί η λειψυδρία, να παραδοθούν οι κατάντι περιοχές στις πλημμυρικές καταστροφές που επαπειλούνται και να καταστραφεί η τοπική οικονομία σε όλη την ελληνική ύπαιθρο,
Όλη η αλήθεια για τις πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από τις μεγάλες οικολογικές καταστροφές τα καλοκαίρια που ερημοποιούν την ύπαιθρο, βρίσκεται σε δυο χαρακτηριστικές δηλώσεις του πρωθυπουργού.
Η πρώτη είναι η τραγική δήλωσή του, όταν δικαιολογώντας σε πολίτες την καταστροφή ενός δάσους στην Κέρκυρα, προκειμένου να κτιστεί στη θέση του μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, είπε:
«Τα δάση κάποτε θα καούν».
Η δεύτερη είναι η περσινή δήλωσή του για την προστασία των δασών:
«Τα δάση θα ιδιωτικοποιηθούν για να προστατευτούν πιο αποτελεσματικά».
Και οι δύο δηλώσεις λειτούργησαν σαν την αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Τα δάση, πράγματι, κάηκαν. Ή καλύτερα αφέθηκαν να καούν αβοήθητα. Με ένα budget 5,34 εκατομμυρίων ευρώ για ολόκληρη την Ελλάδα.
Όσο για την καλύτερη προστασία των δασών, πράγματι, οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά στα καμένα είναι η καλύτερη εγγύηση ότι θα προστατευτούν με το καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας.
Η Ελλάδα αλλάζει βίαια. Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα καμίας ανικανότητας.

Είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένου σχεδίου που εκτελείται με τεράστια συνέπεια και επιτυχία.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: «ΤΑ ΔΑΣΗ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΟΥΝ…»

Posted on by

Στις Σέρρες, εκτός από το όρος Όρβηλος, που βρίσκεται στα σύνορα και καιλγεται εδώ και 26 μέρες, καίγεται και το όρος Μενοίκιο, από την Παρασκευή.

Αυτό χωρίς να έχει ναρκοπέδιο και χωρίς να είναι παραμεθόριο…

 

Παρόλα αυτά, οι πολίτες που έτρεξαν να βοηθήσουν τους πυροσβέστες στην κατάσβεση υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν κοντά στις εστίες της φωτιάς, γιατί δεν υπάρχουν ούτε δασικοί δρόμοι, ούτε αντιπυρικές ζώνες.

Η κυβέρνηση δηλαδή, ενώ υποχρέωσε και σωστά θα πω εγώ, τους ιδιώτες να καθαρίσουν τα οικόπεδά τους από την καύσιμη ύλη ενόψει θέρους, απειλώντας με πρόστιμα όσους δεν συμμορφωθούν, η ίδια πέταξε αετό και δεν έκανε το χρέος της στην περιοχή ευθύνης της, στη δημόσια γη.
Καμία πρόληψη και κανένα έργο πυροπροστασίας, δηλαδή, σε μια χρονιά που λόγω ανομβρίας «φώναζε» από μακριά ότι τα δάση θα καίγονταν το καλοκαίρι.

Αλλά που να μείνουν λεφτά για την προσαρμογή στις συνθήκες της κλιματικής κρίσης και την προστασία των δασών;

Αφού το 85% των δις του Ταμείου Ανάκαμψης πήγε σε μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Που… συμπτωματικά είναι σαν κι αυτές που θα ωφεληθούν από το μεγάλο φωτοβολταϊκό πάρκο που όλως τυχαίως σχεδιάζεται στο βουνό που σήμερα καίγεται.

Εδώ δεν μιλάμε μόνο για ανικανότητα και για σύνδρομο των Μωρών Παρθένων.
Εδώ μιλάμε πλέον για μια προαναγγελθείσα καταστροφή.
Αφού είναι γνωστό ότι οι πυρκαγιές σβήνουν την… άνοιξη. Σβήνουν με τα έργα πρόληψης, δηλαδή, πριν ακόμη ανάψουν…
Η παράταξη ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ αισθάνεται την ανάγκη να συγχαρεί τους πυροσβέστες και τους εθελοντές που παλεύουν αυτές τις ώρες με τη φωτιά με αυτοθυσία, για το δύσκολο έργο που επιτελούν.
Ένα έργο που το κάνει ακόμη πιο δύσκολο η άρνηση του κράτους να επενδύσει στην πρόληψη των πυρκαγιών και στον περιορισμό των φυσικών καταστροφών.

Άλλωστε, το ενδιαφέρον της κυβέρνησης φάνηκε από όσα είπε ο πρωθυπουργός on camera πριν λίγα χρόνια στην Κέρκυρα, με αφορμή την καταστροφή ενός δάσους, προκειμένου να κτιστεί ένα μεγάλο ξενοδοχείο.

«Τα δάση κάποτε θα καούν», είπε.

Και κατά σύμπτωση, έτσι και έγινε.

Κάτι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, δηλαδή…

Γιάννης Μυλόπουλος

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Μυλόπουλος: “Ανεπαρκές και επικίνδυνο το σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης”

Posted on by

Μυλόπουλος: “Ανεπαρκές και επικίνδυνο το σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης”

Η παράταξη “ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας” με επικεφαλής τον Καθηγητή του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλο, καταψήφισε το θέμα της Αντιπλημμυρικής Θωράκισης της Ανατολικής Θεσσαλονίκης που συζητήθηκε στη Μητροπολιτική Επιτροπή Θεσσαλονίκης, μετά από εισήγηση της διοίκησης της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, με ένα σκεπτικό που αναπτύσσεται σε ιδιαίτερο σημείωμα που κατέθεσε και που εστιάζει σε 10 σημεία:

  • Το Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Λεκανών Απορροής ΥΔ Κ. Μακεδονίας, στο οποίο εντάσσεται η Αντιπλημμυρική Θωράκιση της Θεσσαλονίκης με έργα και παρεμβάσεις διευθέτησης της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων, είναι αυτό που συντάχθηκε το 2018 και αναθεωρήθηκε το 2020.

 

  • Η αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Λεκανών Απορροής ΥΔ Κ. Μακεδονίας του 2024, η οποία ολοκληρώθηκε και παρουσιάστηκε λίγο καιρό πριν, δεν έχει ληφθεί καθόλου υπόψη στο παρόν έργο της Αντιπλημμυρικής Θωράκισης της Θεσσαλονίκης με έργα και παρεμβάσεις διευθέτησης της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα αντιπλημμυρικά έργα που προβλέπονται στην παρούσα μελέτη, τα οποία θα αρχίσουν να κατασκευάζονται κατά τον επόμενο χρόνο, θα στηρίζονται στα υδρολογικά δεδομένα, όσον αφορά στην εκτίμηση των πλημμυρικών κινδύνων, της προηγούμενης δεκαετίας.

 

Αυτή η υστέρηση είναι σοβαρή και εγκυμονεί κινδύνους, αν ληφθεί υπόψη η διαπίστωση του νέου Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας του 2024.

Σύμφωνα με την οποία, για το σύνολο του Υδατικού Διαμερίσματος 10, παρουσιάζεται ένας υποδιπλασιασμός των περιόδων επαναφοράς των έντονων φαινομένων βροχόπτωσης.

Αυτό υποδηλώνει ότι στο μέλλον οι εντάσεις βροχής που αφορούν δεδομένη περίοδο επαναφοράς, π.χ. 50 ετών, θα αυξηθούν σημαντικά. Που σημαίνει ότι στο άμεσο μέλλον, αν διατηρηθεί η ίδια περίοδος επαναφοράς στους σχεδιασμούς, η συχνότητα εμφάνισης πλημμυρικών φαινομένων θα αυξηθεί. Για να διασφαλιστεί, συνεπώς, το ίδιο επίπεδο ασφάλειας απέναντι στον πλημμυρικό κίνδυνο σε σχέση με τα μέχρι τώρα δεδομένα, οι περίοδοι επαναφοράς βάσει των οποίων υπολογίζονται τα πλημμυρικά φαινόμενα θα πρέπει στο εξής σχεδόν να διπλασιαστούν. Τα 50 έτη δηλαδή να γίνουν 100.

Αυτή η βασική παραδοχή για τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό δεν έχει ληφθεί υπόψη στην παρούσα μελέτη, η οποία στηρίχθηκε σε παρωχημένα υδρολογικά δεδομένα της περασμένης δεκαετίας.

 

Αυτό είναι αντίθετο με τις προβλέψεις και τις επιταγές της ΕΕ, οι οποίες δικαιολογούνται απολύτως και από τις πρόσφατες εξελίξεις όσον αφορά στην εμφάνιση πλημμυρικών κινδύνων, στο πλαίσιο της εξελισσόμενης Κλιματικής Κρίσης.

Τα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα «Ιανός» το 2020 και «Daniel» το 2023 που έπληξαν κυρίως τη γειτονική περιφέρεια Θεσσαλίας, είχαν περίοδο επαναφοράς, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα 500 περίπου χρόνια το πρώτο και τα 1000 χρόνια το δεύτερο. Τα οποία, όμως, στο πλαίσιο της επελαύνουσας Κλιματικής Κρίσης συνέβησαν δυο φορές μόλις εντός 3 χρόνων.

Επιβεβαιώνοντας πλήρως την ανάγκη άμεσης αναθεώρησης των αντιπλημμυρικών έργων, σύμφωνα με τα νέα δυσμενέστερα δεδομένα.

 

Η αντιπλημμυρική θωράκιση, συνεπώς, της Θεσσαλονίκης που εκτελείται σύμφωνα με τα υδρολογικά δεδομένα και τους κινδύνους πλημμύρας προ του 2020 κρίνεται ως αναχρονιστική και απολύτως ξεπερασμένη. Και αυτό όχι από προβλέψεις και εκτιμήσεις, αλλά από τα πραγματικά δεδομένα.

Ως εκ τούτου, το παρόν έργο κρίνεται αναποτελεσματικό στο σύνολό του.

Η εκτίμηση που αναφέρεται στην εισήγηση της υπηρεσίας, σε απάντηση παρατηρήσεων και προτάσεων των κατοίκων Κρυονερίου Άνω Τούμπας, για αντιπλημμυρικό σχεδιασμό που θα στηρίζεται σε μεγαλύτερες περιόδους επαναφοράς, σύμφωνα με την οποία αν συμβεί αναθεώρηση επί το δυσμενέστερο των υδρολογικών παραδοχών, θα χρειαστούν «θηριώδη έργα» και επεμβάσεις για να απαντήσουν στο νέο σχεδιασμό, είναι απολύτως εσφαλμένη.

Η εκτίμηση πλημμυρικών φαινομένων με μεγαλύτερη περίοδο επαναφοράς ή αλλιώς η εκτίμηση μεγαλύτερων κινδύνων για τις ίδιες με πριν περιόδους επαναφοράς, ως προσαρμογή στις νέες δυσμενέστερες συνθήκες της Κλιματικής Κρίσης, δεν οδηγεί σε «θηριώδη» υπερδιαστασιολόγηση των αντιπλημμυρικών έργων. Κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς εξωπραγματικό και ανέφικτο.

Η θεώρηση μεγαλύτερων περιόδων επαναφοράς οδηγεί σε μια άλλη αντίληψη και μια διαφορετική φιλοσοφία του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού.

Που στηρίζεται στις εξής παραδοχές και προϋποθέσεις, σύμφωνα και με τις επιταγές της ΕΕ:

  • Ολοκληρωμένος Αντιπλημμυρικός Σχεδιασμός σε επίπεδο συνολικής Λεκάνης Απορροής και όχι αποσπασματικές παρεμβάσεις σε τμήματα των ρεμάτων και των ποταμών. Οι συνέργειες που επιτυγχάνονται με την ολοκληρωμένη θεώρηση του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού των Λεκανών Απορροής μειώνουν δραστικά την ανάγκη για «θηριώδη» αντιπλημμυρικά έργα.
  • Επεμβάσεις δασοκάλυψης και ενίσχυσης της βλάστησης και μικρά έργα ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών στα ανάντι, στις ορεινές δηλαδή και στις ημιορεινές περιοχές. Παραδείγματα τέτοιων ήπιων παρεμβάσεων είναι τα μικρά χωμάτινα φράγματα και τα μικρά φράγματα από κλαδοπλέγματα για την ανάσχεση των πλημμυρικών απορροών και τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων στα ορεινά και ημιορεινά. Οι επεμβάσεις αυτές, αν και ήπιες, μειώνουν σημαντικά το ύψος των πλημμυρικών κυμάτων που πλήττουν τις κατάντι περιοχές και συνεπώς μειώνουν και το μέγεθος των έργων διευθέτησης της κοίτης των ρεμάτων και των ποταμών στην κατάντι πεδινή περιοχή.
  • Λεκάνες εκτόνωσης των πλημμυρικών κυμάτων και διεύρυνση της κοίτης των ρεμάτων εκτός αστικών και ημιαστικών περιοχών. Η τεχνική αυτή μειώνει σημαντικά την ένταση και το ύψος των πλημμυρικών απορροών και συνεπώς και το μέγεθος των έργων διευθέτησης της κοίτης των ποταμών και των ρεμάτων στις κατοικημένες περιοχές.
  • Λύσεις και επεμβάσεις απολύτως ενταγμένες στο φυσικό τοπίο και στους φυσικούς τρόπους ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών, (Nature Based Solutions). Η νέα αντίληψη για τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό ακολουθεί τη φύση και δεν την καταστρέφει για να κατασκευάσει θηριώδη έργα. Η ενίσχυση της βλάστησης παρόχθια και στα πρανή των υδατορευμάτων, για παράδειγμα, αντί της καταστροφής της φύσης και της κοπής των δένδρων για την τεχνητή ενίσχυση των αναχωμάτων και τη σταθεροποίηση των πρανών, είναι μια τέτοια ήπια, πλην όμως πολύ αποτελεσματική τεχνική.

 

Στο παρόν έργο καμία από τις παραπάνω σύγχρονες και προσαρμοσμένες στα νέα δεδομένα της Κλιματικής Κρίσης αντιλήψεις δεν λαμβάνεται υπόψη. Συγκεκριμένα:

  • Ως περίοδος επαναφοράς λαμβάνεται η πριν από το 2020, πριν την επέλαση της Κλιματικής Κρίσης, δηλαδή και των φαινομένων «Ιανός» και «Daniel» περίοδος επαναφοράς των 50 χρόνων, με την ίδια με τότε θεώρηση του πλημμυρικού κινδύνου.

Γεγονός που αυξάνει κατακόρυφα τον πλημμυρικό κίνδυνο, γιατί οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα και σε ανεπαρκή σχεδιασμό έργων.

  • Οι επεμβάσεις για τη διευθέτηση της κοίτης της Περιφερειακής Τάφρου δεν γίνονται στο σύνολο της Λεκάνης Απορροής, αλλά μόνο σε ένα τμήμα της, που αντιστοιχεί σε ένα μήκος 6 μόλις χιλιομέτρων, από τα 9,13 συνολικά χιλιόμετρα της κοίτης της.
  • Τα έργα δεν επεκτείνονται στην ανάντι λοφώδη περιοχή, εκεί όπου οι πλημμυρικές απορροές δημιουργούνται για πρώτη φορά, με ήπιες παρεμβάσεις όπως η δασοκάλυψη, η φυτοκάλυψη και τα μικρά έργα ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών.
  • Ομοίως, δεν υπάρχουν ήπιες επεμβάσεις ανάσχεσης της πλημμύρας στο δάσος του Σέιχ Σου.
  • Δεν υπάρχουν πουθενά παρεμβάσεις για την έγκαιρη εκτόνωση της πλημμύρας, όπως φυσικές λεκάνες εκτόνωσης, πριν αυτή φτάσει στις κατοικημένες περιοχές.
  • Στην κοίτη και τα πρανή της Περιφερειακής Τάφρου και των συμβαλλόντων ρεμάτων δεν υπάρχουν «Nature Based Solutions», σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Αντίθετα, ακολουθείται η πεπαλαιωμένη και αναποτελεσματική τακτική της κοπής των δένδρων και της απομάκρυνσης της βλάστησης, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη μείωση της ικανότητας σταθεροποίησης των πρανών και ανάσχεσης των πλημμυρικών απορροών που τα δένδρα και η φυτοκάλυψη προκαλούν.
  • Δεν λήφθηκαν υπόψη οι προτάσεις των κατοίκων Κρυονερίου Άνω Τούμπας. Και μάλιστα αυτό συνέβη με το λανθασμένο επιχείρημα ότι ο εκσυγχρονισμός και η επικαιροποίηση των δεδομένων των πλημμυρικών κινδύνων θα απαιτούσε «θηριώδη έργα».

 

Για όλους αυτούς τους λόγους το παρόν έργο, αν και επίκαιρο ως προς την ανάγκη αντιπλημμυρικού σχεδιασμού, είναι αναποτελεσματικό και δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες γιατί:

  • Είναι αναχρονιστικό, ξεπερασμένο και δεν έχει αναθεωρηθεί, μια και αναφέρεται σε παραμέτρους σχεδιασμού προ του 2020, που εντωμεταξύ έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις
  • Δεν λαμβάνει υπόψη του τα νέα και δυσμενή υδρολογικά δεδομένα της Κλιματικής Κρίσης, όπως αυτά περιλαμβάνονται στην πρόσφατη Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας του 2024. Και επιπλέον δεν αξιοποιεί καθόλου τις σύγχρονες αντιλήψεις του αντιπλημμυρικού σχεδιασμού
  • Προβλέπει αποσπασματικές παρεμβάσεις σε μέρος της κοίτης της ΠΤ και δεν λαμβάνει υπόψη του τον Ολοκληρωμένο Σχεδιασμό σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής
  • Δεν προβλέπει ήπιες παρεμβάσεις και μικρά έργα ανάσχεσης της πλημμύρας στην ανάντι λοφώδη περιοχή, ούτε στο δάσος Σέιχ Σου.
  • Δεν λαμβάνει υπόψη του σύγχρονες λύσεις στη φιλοσοφία των Nature based Solutions για τη διευθέτηση της κοίτης και την ενίσχυση και τη σταθεροποίηση των πρανών των υδατορευμάτων.

 

  • Για όλους αυτούς τους λόγους η ΜΠΕ που αφορά σε έργο αναχρονιστικά σχεδιασμένο, που δεν λαμβάνει υπόψη του τα νέα δυσμενή δεδομένα της κλιματικής κρίσης και τους νέους σχεδιασμούς και το οποίο, ως εκ τούτου, κρίνεται επικίνδυνο για την αντιπλημμυρική ασφάλεια της Θεσσαλονίκης, απορρίπτεται στο σύνολό της.

 

Η παράταξη ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ έχει από καιρό υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση για την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό των έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης των Λεκανών Απορροής της περιφέρειας, η οποία μάλιστα έγινε δεκτή από τον κ. Περιφερειάρχη.

Ο οποίος υποσχέθηκε να την ενσωματώσει στα επόμενα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας.

Από τότε, όμως, έχουν περάσει ήδη 5 μήνες και ο αντιπλημμυρικός σχεδιασμός εξακολουθεί να γίνεται με τον ίδιο ξεπερασμένο, αναποτελεσματικό και γι’ αυτό επικίνδυνο για την ασφάλεια της περιφέρειας τρόπο.

Και δυστυχώς, αυτό συμβαίνει ενώ η διοίκηση της περιφέρειας γνωρίζει και έχει αναγνωρίσει την ανάγκη αναθεώρησης του πλαισίου εκτέλεσης των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας, με δεδομένη την επελαύνουσα κλιματική αλλαγή.

 

ΟΧΙ στην ισοπέδωση του Βερμίου από ανεμογεννήτριες / Αλλαγή στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας

Posted on by

 Γιάννης Μυλόπουλος: Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας επιβεβαιώνει ότι υπηρετεί τα συμφέροντα των «επενδυτών» και όχι το δημόσιο συμφέρον

 Με αφορμή το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται στις κορυφές του Βερμίου, με τα τεράστια αιολικά πάρκα που κα τασκευάζονται εκεί καταστρέφοντας τη φύση, στη χθεσινή Συνεδρίαση Λογοδοσίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Κ. Μακεδονίας η παράταξη “ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας” κατέθεσε μεταξύ άλλων στη Διοίκηση ερώτημα για το αν είναι διατεθειμένη να συμπράξει στην πρόσκλησή μας για μια προσωρινή αναστολή (μορατόριουμ) στην έγκριση των νέων αιολικών πάρκων.

Μια τέτοια κίνηση θα πίεζε να επικαιροποιηθεί το χωροταξικό για τις ΑΠΕ και θα συνέτασσε την Περιφέρεια με τα συνεχή αιτήματα της τοπικής κοινωνίας να σταματήσει η άναρχη εξάπλωση των ΑΠΕ στο Βέρμιο, όπως αυτή εκφράστηκε και από τη χθεσινή παρέμβαση της Κίνησης Βέρμιο SOS στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Η διοίκηση όμως δια στόματος του Αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας προτίμησε να συνταχθεί με τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, αντί με την τοπική κοινωνία.

Όπως δήλωσε ο Αντιπεριφερειάρχης, η προσωπική του άποψη είναι ότι ένα τέτοιο μορατόριουμ θα δημιουργούσε αναστάτωση και θα αποθάρρυνε τους επενδυτές.
Στην ερώτηση του επικεφαλής της παράταξης Καθηγητή του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλου αν αυτή η θέση, εκτός από προσωπική τοποθέτηση, εκφράζει και τη διοικούσα παράταξη, επικράτησαν για άλλη μια φορά οι υπεκφυγές.

Δήλωση καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου:

Η διοίκηση της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, δια του αρμόδιου αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας, για άλλη μια φορά επιβεβαίωσε ότι, καταστρέφοντας τη φύση για να εγκαταστήσει αιολικά πάρκα χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα των… «επενδυτών».

Ο Γιάννης Μυλόπουλος κρούει το κώδωνα του κινδύνου για την πρόσβαση των μαθητών στο 2ο ΓΕΛ Γιαννιτσών / Δείτε το βίντεο

Posted on by

Στο 2ο ΓΕΛ Γιαννιτσών, όπου βρεθήκαμε σήμερα, η είσοδος στο σχολικό συγκρότημα στο οποίο σπουδάζουν 600 μαθητές γίνεται υποχρεωτικά μέσω της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Γιαννιτσών.

Στις επίμονες διαμαρτυρίες γονέων και τοπικών φορέων, οι οποίοι ευλόγως ανησυχούν που τα παιδιά τους αναγκάζονται να περνούν καθημερινά από μια εθνική οδό μεγάλης κυκλοφορίας για να φτάσουν στο σχολείο, η Περιφέρεια κωφεύει. Και στέλνει τους διαμαρτυρόμενους γι αυτή την επικίνδυνη συνθήκη, από τον Άννα στον Καιάφα.

Λύσεις για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που διατρέχουν καθημερινά οι μαθητές υπάρχουν.

Μπορεί να γίνει είτε μια υπέργεια γέφυρα, είτε μια υπόγεια διάβαση, είτε και μια διαμόρφωση που να εκτρέπει την είσοδο προς και την έξοδο από το σχολείο, μέσω της παράπλευρης οδού, ώστε να αποφεύγεται ο κίνδυνος τα παιδιά να περνούν απέναντι σε ένα δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας.

Λύσεις υπάρχουν.

Πολιτική βούληση για να εφαρμοστούν όμως, φαίνεται πως δεν υπάρχει.

Εμείς υποσχεθήκαμε στην Τροχαία και στους διευθυντές των σχολείων ότι θα διεκδικήσουμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο το πρόβλημα να λυθεί πριν συμβεί κάποιο ατύχημα…

Επτά λόγοι για να γίνουν δεκτές από το ΣτΕ οι προσφυγές εναντίον του Fly Over.

Posted on by

Επτά λόγοι για να γίνουν δεκτές από το ΣτΕ οι προσφυγές των πολιτών εναντίον του FlyOver

 

Γιάννης Α. Μυλόπουλος

Καθηγητής, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ

Περιφερειακός Σύμβουλος, επικεφαλής παράταξης ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

 

Το έργο της Υπερυψωμένης Ταχείας Λεωφόρου στη Θεσσαλονίκη, γνωστό και ως FlyOver, συγκεντρώνει μια σειρά από παθογένειες που σχετίζονται με παραβάσεις της επιστημονικής δεοντολογίας και των αρχών του βιώσιμου σχεδιασμού των μεγάλων έργων υποδομής.

Το έργο, δηλαδή, αποφασίστηκε να κατασκευαστεί εσπευσμένα και πρόχειρα, χωρίς να υπάρχει γι’ αυτό πλήρης και επαρκής επιστημονική και τεχνική τεκμηρίωση.

Γι’ αυτό και το έργο αυτό, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε να κατασκευάζεται, προκάλεσε και εξακολουθεί και σήμερα να προκαλεί, μεγάλα κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά αδιέξοδα στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Οι συνέπειες που προκαλούν οι παθογένειες του έργου δεν θα ξεπεραστούν, αν αυτό δεν σταματήσει να κατασκευάζεται με αυτήν την, εκτός επιστημονικής δεοντολογίας, μέθοδο που επιλέχθηκε εξ αρχής.

Το έργο, για να υπηρετήσει με αποτελεσματικότητα τις κυκλοφοριακές ανάγκες τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει, πρέπει να υποβληθεί στη βάσανο της ωρίμανσής του, τόσο ως προς τις αρχές του σχεδιασμού, όσο και ως προς τις μελέτες και τα πραγματικά δεδομένα στα οποία οφείλει ο σχεδιασμός και η κατασκευή του να στηριχθούν.

Οι προσφυγές που ενώσεις πολιτών και φορέων έχουν υποβάλει στο ΣτΕ και οι οποίες πρόκειται να εκδικαστούν τις επόμενες μέρες, δίνουν την ευκαιρία το έργο να σταματήσει να κατασκευάζεται με αυτόν τον αντιεπιστημονικό, αντικοινωνικό και αντιπεριβαλλοντικό τρόπο.

Υπάρχουν τουλάχιστον επτά κορυφαίες παθογένειες που το ΣτΕ μπορεί να αναγνωρίσει, προκειμένου να κάνει δεκτές τις προσφυγές και να σταματήσει το έργο.

  1. Η πρώτη παθογένεια είναι ότι το έργο σχεδιάστηκε αποσπασματικά και εκτός ολοκληρωμένου κυκλοφοριακού σχεδιασμού.

Ο οποίος κατατέθηκε ένα χρόνο πριν να ανακοινωθεί το συγκεκριμένο έργο. Με αποτέλεσμα να μην το συμπεριλαμβάνει στις εναλλακτικές λύσεις που είχαν μελετηθεί για την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος της Θεσσαλονίκης τόσο μεμονωμένα, όσο και συνδυαστικά, λαμβάνοντας δηλαδή υπόψη την δυναμική των έργων μεταξύ τους.

Έτσι, το συγκεκριμένο έργο δεν εντάσσεται σε μια ενιαία και ολοκληρωμένη προοπτική για την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος της Θεσσαλονίκης και γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό ως προς την επίτευξη των στόχων του.

Κι ακόμη, το έργο δεν έχει μελετηθεί πλήρως και σε βάθος, όπως επιβάλλει η επιστημονική δεοντολογία για τον Σχεδιασμό των μεγάλων Έργων Υποδομής και όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες αρχές του αειφορικού σχεδιασμού για τις ανθεκτικές πόλεις.

Γι’ αυτό και πρέπει να σταματήσει άμεσα, προκειμένου να ενταχθεί σε μια συνολική προοπτική επίλυσης του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης, σε συνδυασμό και με τα άλλα έργα, όπως το Μετρό, που ήδη εκτελούνται και βρίσκονται σε φάση ολοκλήρωσης.

  1. Η δεύτερη παθογένεια του έργου είναι ότι σχεδιάστηκε σε λάθος κατεύθυνση, εκτός δηλαδή πνεύματος και αρχών Βιώσιμου Κυκλοφοριακού Σχεδιασμού.

Σχεδιάστηκε, δηλαδή, κατά παράβαση των σύγχρονων επιστημονικών αρχών που έχουν ενστερνιστεί όλες οι μεγάλες πόλεις στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και η Αθήνα.

Σύμφωνα με τις οποίες, η προτεραιότητα για τη βιώσιμη και οριστική επίλυση των κυκλοφοριακών προβλημάτων είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και ακόμη ειδικότερα τα Μέσα Σταθερής Τροχιάς, επειδή συμβάλλουν στη μείωση της κυκλοφορίας των ΙΧ αυτοκινήτων στους δρόμους.

Καθώς η εμπειρία έχει δείξει παντού ότι η αντιμετώπιση των κυκλοφοριακών προβλημάτων μονόδρομα, δια της κατασκευής διαρκώς νέων οδικών έργων, αυτό που επιτυγχάνει είναι να δίνει συνεχώς νέα κίνητρα για να κυκλοφορούν ακόμη περισσότερα αυτοκίνητα στους δρόμους. Γεγονός που οδηγεί σε κυκλοφοριακό αδιέξοδο, αλλά και σε σοβαρή επιβάρυνση των προβλημάτων ρύπανσης της ατμόσφαιρας.

Μόνη βιώσιμη λύση των κυκλοφοριακών προβλημάτων είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και συγκεκριμένα το Μετρό, το Τραμ, τα λεωφορεία και ο Προαστιακός Σιδηρόδρομος. Γιατί είναι τα μόνα που αποθαρρύνουν τη χρήση περισσότερων ΙΧ αυτοκινήτων στους δρόμους. Συμβάλλοντας, έτσι, στην επίλυση των κυκλοφοριακών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και αναβαθμίζοντας σημαντικά την ποιότητας της ζωής στις πόλεις.

Το παράδοξο του κυκλοφοριακού σχεδιασμού στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης είναι ότι ενώ εδώ και 18 χρόνια γίνεται μια προσπάθεια να ολοκληρωθούν και να λειτουργήσουν δυο γραμμές Μετρό, η βασική γραμμή και η επέκταση προς Καλαμαριά, με προφανή σκοπό τον δραστικό περιορισμό της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, το Μετρό καθυστερεί αδικαιολόγητα, με τεράστιο κόστος για τα δημόσια ταμεία και το δημόσιο συμφέρον, αλλά και για την ποιότητα της ζωής των πολιτών, καθώς και για το Περιβάλλον. Κι ακόμη, οι επεκτάσεις του δυτικά και προς αεροδρόμιο αναβάλλονται και παραπέμπονται διαρκώς στις καλένδες, αν και είναι έτοιμες να δημοπρατηθούν ήδη από το 2019, οπότε ολοκληρώθηκε και συμφωνήθηκε με την αυτοδιοίκηση και τους κοινωνικούς φορείς ο σχεδιασμός τους.

Για να αποφασιστεί αντ’ αυτών και εκτός ολοκληρωμένου σχεδιασμού, η κατασκευή ενός νέου οδικού έργου για τις μετακινήσεις από το ένα άκρο της πόλης ως το άλλο. Που θα δώσει όμως κίνητρο για περισσότερα ΙΧ αυτοκίνητα στους δρόμους, εξουδετερώνοντας, έτσι, τη συμβολή των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στον βιώσιμο κυκλοφοριακό σχεδιασμό.

Το έργο, συνεπώς, πρέπει να αποσυρθεί και να μελετηθεί εκ νέου, εντασσόμενο πλήρως στην προοπτική λειτουργίας στην πόλη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που κάποια ήδη βρίσκονται σε φάση ολοκλήρωσης και κάποια σε φάση σχεδιασμού.

  1. Η τρίτη παθογένεια του έργου είναι ότι αυτό αποφασίστηκε να κατασκευαστεί χωρίς επαρκή τεκμηρίωση της σκοπιμότητάς του.

Αποφασίστηκε, δηλαδή, χωρίς να έχουν εξεταστεί και χωρίς να έχουν συγκριθεί ως προς την αποτελεσματικότητά τους άλλες εναλλακτικές λύσεις που ενδεχομένως θα αποδεικνύονταν πιο αποτελεσματικές κυκλοφοριακά, οικονομικά και περιβαλλοντικά.

Το έργο, δηλαδή, αποφασίστηκε να κατασκευαστεί σαν μονόδρομος. Σαν κάποιοι εκ των προτέρων να είχαν αποφασίσει, χωρίς τεκμηρίωση, ότι αυτό θα έλυνε το κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Με σκοπό, δηλαδή, να καταδειχθεί τεχνητά η σκοπιμότητά του, το έργο δεν μελετήθηκε συγκριτικά ως προς άλλες εναλλακτικές λύσεις. Με πρώτη την εξωτερική περιφερειακή, που έχει μελετηθεί και έχει αποδειχθεί ότι θα λύσει οριστικά και σε μόνιμη βάση το κυκλοφοριακό πρόβλημα στην περιφερειακή οδό, αφού θα αναλάβει αποκλειστικά την περιαστική κυκλοφορία.

Κι ακόμη, δεν εξετάστηκε ούτε η εναλλακτική λύση που έχει υποβάλει το ΤΤΕ/ Τμ. Κ. Μακεδονίας, που προβλέπει υπόγεια σήραγγα κάτω από το λόφο του Σέιχ Σου, αντί για το FlyOver.

Και τέλος, για να καταδειχθεί τεχνητά η σκοπιμότητα του συγκεκριμένου έργου, το FlyOver αποφασίστηκε να κατασκευαστεί χωρίς να έχει ληφθεί υπόψη η νέα πραγματικότητα που θα προκαλέσει στην κυκλοφορία της πόλης το Μετρό.

Ξεκίνησε, δηλαδή, να κατασκευάζεται, με λάθος δεδομένα. Αφού δεν έχει ληφθεί υπόψη στους κυκλοφοριακούς υπολογισμούς η μείωση της κυκλοφορίας στην περιφερειακή οδό, εξ αιτίας της λειτουργίας του Μετρό. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι το Μετρό θα ξεκινήσει να λειτουργεί πολύ πριν ολοκληρωθεί και λειτουργήσει το Flyover.

Το επιστημονικά γνωστό συμπέρασμα, δηλαδή, ότι το οδικό δίκτυο σε μια πόλη λειτουργεί με την αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων, αγνοήθηκε ή και υποβαθμίστηκε στη μελέτη σκοπιμότητας του Flyover.

Η δυναμική συσχέτιση, άλλωστε, της κυκλοφορίας μεταξύ περιφερειακής οδού και των δρόμων της πόλης, αποδείχθηκε κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο από την επιβάρυνση της κυκλοφορίας των δρόμων της Θεσσαλονίκης, όταν η κυκλοφορία στην περιφερειακή αναγκαστικά «στραγγαλίστηκε», λόγω έναρξης των έργων του FlyOver.

Όλοι γνωρίζουν, άλλωστε, ότι η περιφερειακή οδός σήμερα, με τη Θεσσαλονίκη να παραμένει χωρίς Μετρό, επιβαρύνεται σημαντικά, αναλαμβάνοντας την κυκλοφορία μεγάλου αριθμού αυτοκινήτων που επιχειρούν μέσω αυτής να παρακάμψουν το κέντρο και τους κυκλοφοριακά υπερπλήρεις δρόμους της πόλης.

Το γεγονός ότι η ανάγκη κατασκευής του Flyover αναδείχθηκε τεχνητά, ως εάν να μη λειτουργήσει ποτέ το Μετρό στην πόλη, έχοντας δηλαδή υποβαθμίσει τη δραστική μείωση της κυκλοφορίας στην περιφερειακή οδό ως αποτέλεσμα της λειτουργίας του Μετρό, είναι ένα ακόμη στοιχείο που επιβεβαιώνει την ελλιπή επιστημονική τεκμηρίωση του έργου και συνηγορεί υπέρ της ακύρωσης και επανεξέτασής του.

  1. Η τέταρτη παθογένεια του έργου που το κάνει να στερείται τεκμηρίωσης είναι ότι αυτό στηρίχθηκε σε εσφαλμένα κυκλοφοριακά δεδομένα. Αφού οι κυκλοφοριακές μετρήσεις στην περιφερειακή οδό έγιναν την εποχή της καραντίνας λόγω Covid, με συνθήκες ιδιαίτερα χαμηλής κυκλοφορίας.

Η αναθεώρηση του έργου, προκειμένου να υπάρξει τεκμηρίωση σε πραγματικά κυκλοφοριακά δεδομένα, θεωρείται επιστημονικά και τεχνικά αναγκαία και απαραίτητη.

  1. Η πέμπτη, κατά σειρά, παθογένεια του έργου που συνηγορεί υπέρ της ανάγκης ωρίμανσής του ως προς τις απαιτούμενες μελέτες, αφορά στην έλλειψη μελέτης διαχείρισης της κυκλοφορίας κατά τη φάση της κατασκευής του.

Την έλλειψη αυτής της κυκλοφοριακής μελέτης, τις συνέπειες της οποίας η Θεσσαλονίκη υφίσταται με οδυνηρό τρόπο από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η κατασκευή του έργου, την έχει παραδεχθεί και ο ίδιος ο αρμόδιος υφυπουργός Ν. Ταχιάος στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Στ. Αγγελούδη, όταν ο τελευταίος ζήτησε να εκπονηθεί κυκλοφοριακή μελέτη και ο υφυπουργός αποδέχθηκε το αίτημα.

  1. Η έκτη παθογένεια του έργου που χρήζει άμεσης αποκατάστασης είναι ότι η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία εγκρίθηκε ένα χρόνο πριν, στηρίχθηκε, όπως αποδείχθηκε και όπως υποστηρίχθηκε από τους αρμόδιους, σε… εσφαλμένους υπολογισμούς.

Καθώς η προς υλοτόμηση δασική έκταση δεν θα είναι τελικά 82.000 τετραγωνικά μέτρα, όπως αρχικά υπολογίστηκε για να εγκριθεί η μελέτη, αλλά υπερδιπλάσια και συγκεκριμένα 187.000 τετραγωνικά μέτρα περιαστικού δάσους.

Σύμφωνα με την επιστημονική δεοντολογία, σφάλμα που υποεκτιμά κρίσιμα μεγέθη σε τιμές μικρότερες του μισού των πραγματικών, δεν μπορεί να θεωρηθεί απλό υπολογιστικό σφάλμα.

Για να μην υπάρχουν, συνεπώς, υπόνοιες τεχνητής υποεκτίμησης της προς υλοτόμηση δασικής έκτασης με σκοπό να εγκριθεί η μελέτη, η νέα Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, με τη νέα προς υλοτόμηση έκταση, πρέπει να υποβληθεί εκ νέου προς έγκριση στις αρμόδιες αρχές. Ειδικά σε μια εποχή που αναγνωρίζεται διεθνώς η τεράστια συμβολή των δασών στην αντιμετώπιση τόσο του προβλήματος της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, όσο και εκείνου της κλιματικής κρίσης.

  1. Η έβδομη παθογένεια του έργου είναι ότι η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, εκτός που δεν λαμβάνει υπόψη της τις πραγματικές επιπτώσεις του έργου στο περιαστικό δάσος του Σέιχ Σου, δεν λαμβάνει υπόψη της ούτε τις επιπτώσεις του έργου στους χειμάρρους της περιοχής.

Συγκεκριμένα, δεν λαμβάνει υπόψη της ή υποεκτιμά τις επιπτώσεις στην αντιπλημμυρική προστασία του χειμάρρου της Μαλακοπής, ο οποίος επηρεάζεται άμεσα από το έργο και ο οποίος δεν έχει καν ακόμη οριοθετηθεί.

Δεδομένης της κλιματικής κρίσης και της νέας ανάγκης αντιπλημμυρικής θωράκισης των ρεμάτων και των χειμάρρων με βάση τα νέα και δυσμενέστερα κλιματικά και υδρολογικά δεδομένα, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων πρέπει να αναθεωρηθεί, λαμβάνοντας υπόψη της και αυτή την απαίτηση.

Και βέβαια η νέα ΜΠΕ πρέπει να υποβληθεί εκ νέου για έγκριση στις αρμόδιες αρχές.

Γίνεται σαφές ότι υπάρχουν 7 μείζονες παθογένειες του έργου που συνηγορούν υπέρ της απόσυρσης του έργου του FlyOver, με αίτημα την αρτιότερη και επαρκέστερη, σύμφωνα με την επιστημονική δεοντολογία και τις σύγχρονες αρχές του κυκλοφοριακού σχεδιασμού, τεκμηρίωσή του με νέες μελέτες που θα στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα.

*Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι Καθηγητής, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ, Περιφερειακός Σύμβουλος, επικεφαλής παράταξης ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.